Με τον όρο «πέτρες στη χολή» περιγράφεται μία ομάδα παθήσεων, που αφορούν στην παρουσία στερεών κρυσταλλικών ιζημάτων (χολόλιθων) στη χοληδόχο κύστη ή και στα άλλα χοληφόρα αγγεία.

Η χολή είναι ένα διάλυμα, που εκκρίνεται από τα κύτταρα του ήπατος και μεταφέρεται στο έντερο (δωδεκαδάκτυλο), μέσω του δικτύου των χοληφόρων αγγείων. Το διάλυμα αυτό παίζει σημαντικό ρόλο στην διάσπαση της τροφής (κυρίως του λίπους) κατά την πέψη, καθώς περιέχει διάφορες απαραίτητες χημικές ενώσεις, ιόντα και ειδικά ένζυμα.

Το 90% των περιπτώσεων οξείας χολοκυστίτιδας οφείλονται σε πέτρες στη χολή, που αποφράσσουν τον κυστικό πόρο.

Η αιτία της δημιουργίας χολόλιθων είναι άγνωστη. Οι πέτρες στη χολή μπορεί να έχουν πολύ μικρό μέγεθος όπως οι κόκκοι άμμου ή να φθάσουν το μέγεθος μιας μπάλας του γκολφ. Στη χοληδόχο κύστη μπορεί να σχηματιστούν μια μεγάλη πέτρα ή εκατοντάδες μικρές ή ακόμη οποιοσδήποτε άλλος συνδυασμός.

Τα συμπτώματα που προκαλούν οι πέτρες στη χολή είναι ανάλογα με αυτά που προκαλούν η καρδιακή προσβολή, η σκωληκοειδίτιδα, το έλκος στομάχου ή δωδεκαδάκτυλου, γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό να γίνει η ακριβής διάγνωση.

Τα κυριότερα συμπτώματα της οξείας χολοκυστίτιδας, είναι τα εξής:

-Έντονος πόνος στο άνω δεξιό μέρος της κοιλιάς.

-Οξύς πόνος για μερικές ώρες μετά από το φαγητό και ειδικά μετά από μεγάλα και λιπαρά γεύματα.

-Πόνος που χειροτερεύει με τις βαθιές αναπνοές.

-Σκληρότητα των κοιλιακών μυών στο δεξί μέρος της κοιλιάς.

-Ναυτία, εμετοί.

-Πυρετός και ρίγος.

-Ίκτερος (κίτρινο χρώμα στο δέρμα και στα μάτια) που δημιουργείται όταν οι πέτρες προκαλέσουν απόφραξη των αγγείων που μεταφέρουν τη χολή στο έντερο.

-Φούσκωμα της κοιλιάς.

Αντιμετώπιση

Το άτομο που θα εκδηλώσει επεισόδιο οξείας χολοκυστίτιδας χρήζει άμεσης εισαγωγής στο νοσοκομείο. Ο ασθενής δεν επιτρέπεται να τρώει ή να πίνει και του χορηγούνται ενδοφλέβια υγρά. Επιπρόσθετα εάν υπάρχει υποψία μόλυνσης, χορηγούνται αντιβιοτικά.

Η χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση της χοληδόχου κύστης γίνεται όταν οι πέτρες στη χολή προκαλούν συμπτώματα. Στην περίπτωση που δεν προκαλούν προβλήματα, δεν είναι αναγκαίο να γίνει θεραπεία.