Ναι, υπάρχει έλλειμμα στην Υγεία, έλλειμμα πόρων και προσωπικού, ναι, θα μπορούσαν οι γιατροί να παίρνουν περισσότερα χρήματα, αν δεν υπήρχε η κρίση και αν η χώρα μας δεν είχε χρεοκοπήσει δυο φορές, ωστόσο και οι γιατροί, είναι λογικό και δίκαιο, να υποστούν ότι και οι άλλες επαγγελματικές τάξεις. Μειώσεις μισθού, περισσότερες ώρες δουλειάς. Και επειδή οι γιατροί «ακούγονται», καθώς πάντα έχουν βήμα στον Τύπο και στα ΜΜΕ, θα μπορούσαν να πάρουν το παιχνίδι με μια τους δήλωση. Όχι να πάρουν περισσότερα λεφτά, καθώς λεφτά δεν υπάρχουν, να κερδίσουν τις εντυπώσεις και την εμπιστοσύνη του κόσμου.
Σε κάτι άλλο δεν θα μπορούσαν να ελπίζουν αυτή την εποχή που χιλιάδες νοικοκυριά δεν έχουν θέρμανση και περισσότερα δεν έχουν ηλεκτρικό ρεύμα. Και στην Κομοτηνή, δικαίως διαμαρτύρονται οι γιατροί, ωστόσο διαμαρτύρεται όλος ο κόσμος. Και δεν θα έπρεπε να δίνεται στον κόσμο, ούτε ψήγμα υπόνοιας ότι δεν λειτουργεί όπως θα έπρεπε το νοσοκομείο, επειδή λείπουν οι γιατροί και οι νοσηλευτές και σε αυτούς που υπάρχουν, λείπουν και τα λεφτά.
Έρχονται ώρες στην ζωή των ανθρώπων και μιας χώρας που χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια, αυτοθυσία για τα ιδανικά του επαγγέλματος-λειτουργήματος που ασκούν και των συνανθρώπων τους που εξυπηρετούν. Και οι γιατροί στο νοσοκομείο Κομοτηνής αυτό το κάνουν, για αυτό και τους εμπιστεύεται ο κόσμος. Καλύτερα όμως από όλους οι ίδιοι γνωρίζουν ότι κάνουν λάθος συνάδελφοί τους που φεύγουν στην Γερμανία επειδή τα λεφτά είναι πιο πολλά. Τώρα η πατρίδα χρειάζεται τις κρίσιμες ειδικότητες και επαγγέλματα. Λάθος και όσοι επιλέγουν την Μ. Βρετανία. Είναι και εκεί περισσότερα τα λεφτά, καθώς οι Βρετανοί δεν ακολουθούν σπουδές για το συγκεκριμένο επάγγελμα, εξ ου και η ελλείψεις. Ούτε οι καταγωγής Ινδοί δεν το επιλέγουν. Κακώς και που υπάρχουν έλληνες γιατροί που δεν επιλέγουν τα ελληνικά νησιά. Θα περάσουν γρήγορα τα χρόνια της «θητείας». Μπορεί μάλιστα να περάσουν τόσο καλά που να γίνουν …νησιώτες.
Αυτά για το προσωπικό, το οποίο μας λείπει, αλλά αυτό είναι και με αυτό θα πορευτούμε. Έχουμε όμως και τα κτήρια. Το κρίμα του να το πει ο γράφων. Όπου κοιτάει κάποιο και προτείνει, δημοσιογραφικά, μια κάποια χρήση, όλο στην …αστάθεια του κτιρίου σκοντάφτει. Αλλά ας δούμε το κτίριο του νοσοκομείου Κομοτηνής. Έγινε για νοσοκομείο. Ναι, είναι παλιό. Αλλά, βρε παιδί μου… έχει κάτι νοσοκομεία, να σας αυτά που βλέπουμε και στην τηλεόραση, που είναι πιο παλιά και από τον …Μητσοτάκη. Ε, παλιό και το δικό μας, με 10 εκατομμυριάκια, το φτιάχνεις, τώρα μάλιστα που έπεσαν και οι τιμές. Και με άλλα 15-20 προσθέτεις, αν χρειάζεται, μια ακόμη κτιριακή υποδομή, αγοράζεις και εξοπλισμό. Σύνολο, 30 εκατομμύρια και το κάνεις να κρατήσει όσο καιρό θα κρατούσε ένα άλλο καινούριο που μπορεί και να κόστιζε τα υπερδιπλάσια χρήματα. Και να μην ήταν λειτουργό ως προς την πρόσβαση, καθώς αυτό που έχουμε, εκεί που το έχουμε, είναι στο τέλειο μέρος.
Όσο για το αν θα μαλώνουν αλλού, μεταξύ τους, οι γιατροί, οι νοσηλευτές, το προσωπικό, οι συνδικαλιστές, ο υπουργός, βουλευτές, άλλοι πολιτικοί και δημοσιογράφοι, ε ας μαλώνουν, μπορεί αυτό να τους αρέσουν, μπορεί και να είναι πολύτιμο το πάπλωμα για το οποίο γίνεται ο καυγάς. Ας κάνουμε εμείς αυτό που πρέπει για μας και που ξέρεται, μπορεί να τους δώσουμε και το καλό παράδειγμα, αν βέβαια αποδώσει καλά ο δικός μας τρόπος.
Και αν δεν πετύχει, μισή ώρα δρόμος, τώρα με την Εγνατία είναι η Αλεξανδρούπολη. Πολύ θα βόλευε πολλούς ένα ρεύμα νοσηλευτικού τουρισμού προς τα εκεί. Αν μάλιστα ήταν αυξανόμενο, μπορεί και να πατούσαν πόδι για να γίνει ο κόμβος στο ύψος του νοσοκομείου.