Και αν έρχεται η ελπίδα, από μόνη της δεν θα κάνει καλύτερη τη ζωή μας

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύτηκε στις Σάββατο, 24 Ιανουαρίου 2015 08:12

Ακριβώς όπως τα λέει η πολιτική διαφήμιση του ΣΥΡΙΖΑ, την Δευτέρα ο ήλιος θα ανατείλει όπως κάθε μέρα, οι άνθρωποι θα πάνε στις δουλειές τους, όσοι έχουν ακόμη δουλειά, γενικότερα η ζωή θα συνεχιστεί στην Ελλάδα όπως και σε όλο τον κόσμο.

Ποια ζωή όμως; την ζωή με το ένα εκατομμύριο απολυμένους και τους ακόμη περισσότερους ανέργους, με δημόσιους υπαλλήλους που τρέχουν να συνταξιοδοτηθούν όντας σχετικά νέοι ακόμη, με τις πολυεθνικές να κάνουν τα παιχνίδια τους, με την φοροδιαφυγή να τρέχει πιο γρήγορα από ποτέ και με τους πολίτες να αδυνατούν πλέον να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους. Άλλοι επειδή δεν έχουν και άλλοι γιατί προτιμούν να συνεχίζουν να έχουν ένα ικανοποιητικό επίπεδο διαβίωσης, μην πληρώνοντας φόρους και εισφορές, ακόμη και στεγαστικά ή επαγγελματικά δάνεια.

Την προηγούμενη περίοδο, η συγκυβέρνηση ΝΔ με ΠΑΣΟΚ και αρχικά με ΔΗΜΑΡ, απέτυχαν παντελώς να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα. Τις μεταρρυθμίσεις δεν τις πίστευαν και ακόμη και αν τις ψήφιζαν, δεν τις εφάρμοζαν. Απολύσεις δεν έκαναν στο δημόσιο, σκότωσαν όμως την επιχειρηματικότητα. Φορολόγησαν τα πάντα και τους πάντες, αλλά το αποτέλεσμα είναι ότι το χρέος αυξάνεται και αριθμητικά και κυρίως ως ποσοστό του ΑΕΠ, καθώς η χώρα δεν παράγει.

Την επόμενη περίοδο, η νέα κυβέρνηση, πιθανότατα του ΣΥΡΙΖΑ, αυτοδύναμη ή συνεργασίας, λέει ότι θα εφαρμόσει το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Λέει ότι θα αντιμετωπίσει την ανθρωπιστική κρίση. Λέει ακόμη ότι θα αναδιανείμει τον πλούτο της χώρας. Ακόμη και αν το καταφέρει, αυτό το τελευταίο, δεν θα έχει λύσει το πρόβλημα της χώρας. Και το πρόβλημα είναι η παραγωγή νέου πλούτου.

Φανταστείτε να έχετε 100 τραπεζικούς λογαριασμούς στην τράπεζα και πηγαινοφέρνετε το ίδιο συνολικά ποσό, μεταξύ των λογαριασμών. Κάποιοι θα φουσκώνουν και κάποιοι θα ξεφουσκώνουν, το ποσό όμως θα παραμένει το ίδιο, από την στιγμή που νέο χρήμα δεν θα μπαίνει στους λογαριασμούς. Και προφανώς, δεν θα φτωχύνουν οι πλούσιοι για να βελτιωθούν τα εισοδήματα των φτωχών.

Άρα λοιπόν, το ερώτημα θα παραμείνει και με τη νέα κυβέρνηση: Που θα βρούμε καινούριο χρήμα… να το δανειστούμε δεν γίνεται, δεν θα μας δανείσουν οι αγορές. Να φυτρώσει στα λεφτόδενδρα θα ήταν μια λύση, αλλά τέτοια δένδρα υπάρχουν μόνο στα όνειρα.

Ποια λοιπόν είναι η ελπίδα που κατά τον ΣΥΡΙΖΑ έρχεται από την Δευτέρα; Απάντηση δεν λάβαμε στην διάρκεια του προεκλογικού αγώνα. να περιμένουμε άραγε τις προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης; Και να τις περιμένουμε, μάλλον δεν θα απαντηθεί το ερώτημα, για το πώς θα δημιουργήσουμε νέο χρήμα, νέο πλούτο.

Ο σκληρός ιδεολογικός πυρήνας του ΣΥΡΙΖΑ δεν αντιλαμβάνεται την σημερινή οικονομία του καπιταλισμού. Ζει τον καπιταλισμό, αλλά ιδεολογικά τον απορρίπτει. Θέλει να αλλάξει την πορεία της ΕΕ και πιστεύει ότι θα το πετύχει καθώς υποστηρίζει ότι το ελληνικό παράδειγμα στροφής στα …αριστερά, θα ακολουθήσουν και άλλες χώρες. Προφανώς, δεν θυμούνται ή δεν θέλουν να θυμούνται την ταυτόχρονη διακυβέρνηση Ελλάδας, Ισπανίας και Γαλλίας, ίσως και άλλων κρατών, από σοσιαλιστικές κυβερνήσεις, χωρίς να δούμε ουσιώδεις αλλαγές στην πολιτική της ΕΕ.

Το πρόβλημα είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπει το λάθος στην ΕΕ και όχι στην Ελλάδα. Και ενώ η ΕΕ ζητά από την Ελλάδα να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά από την ΕΕ …μεταρρυθμίσεις. Θα το πετύχει;

Αν αλλάξουν οι Συνθήκες στην ΕΕ, αν οι εταίροι μας, μας θεωρούν εμάς τους έλληνες πολύ σημαντικούς και πως θα πρέπει να συνεχίσουμε να ζούμε πάνω από τις δυνατότητες μας, μπορεί και να τι πετύχει.

Δυστυχώς, όπως για μας έτσι και για αυτούς, ο ήλιος θα ανατείλει την Δευτέρα, οι λαοί τους θα πάνε στις δουλειές τους, η ζωή τους θα συνεχιστεί. Και είναι για την δική τους ζωή που θα ενδιαφερθούν. Η ζωή η δική μας είναι δική μας υπόθεση. Και η ελπίδα από μόνη της, δεν θα την κάνει καλύτερη.   

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >