Αποχαιρετιστήρια επιστολή του Αρχιμ. Απόστολου Καβαλιώτη

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύτηκε στις Δευτέρα, 05 Αυγούστου 2013 11:57

Αγαπητοί συνεργάτες

Νιώθω την ανάγκη απέναντι στον Έλληνα εκπαιδευτικό Ειδικής και Γενικής Αγωγής και Εκπαίδευσης να γράψω λίγα λόγια παραπάνω σήμερα που αποχαιρετώ την εκπαίδευση, πλημμυρισμένος από αισθήματα χαρμολύπης. Ένα είδος προσωπικής εξομολόγησης.

Πρώτα απ όλα οφείλω να εξηγήσω γιατί παραιτούμαι από την...εκπαίδευση σε μια εποχή που η χώρα διέρχεται τη μεγαλύτερη κρίση στη νεώτερη ιστορία της, σε μια εποχή που ο λαός της χειμάζεται σκληρά. Οφείλω με ειλικρίνεια να απαντήσω. Είναι κάποιες στιγμές που θέλεις να αναπνεύσεις και δεν διαθέτεις αέρα. Θέλεις να τραγουδήσεις και δεν βγαίνει ήχος. Θέλεις να φωνάξεις και δεν έχεις φωνή. Θέλεις να μιλήσεις δυνατά και συναντάς τη σιωπή ή την ύβρη και ένα πελώριο γιατί στα μάτια των συναδέλφων. Όταν ο δάσκαλος -όχι ο αρχομανής, αλλά αυτός που νιώθει υπηρέτης ιδεών, αξιών και οραμάτων- φτάνει σε ένα οριακό σημείο, όπου οι περιστάσεις αμφισβητούν τα πεπραγμένα (Ν. 2084/92, άρθρο 21, παρ. 11, που αποτελεί καταπέλτη για τον εκπαιδευτικό ιερέα, που εισήλθε στο χώρο της εκκλησίας μετά το 1993) και υψώνουν τείχη στα μελλούμενα, τότε νιώθει την ανάγκη να σκύψει ξανά στις ρίζες του. Θέλει να πάρει δύναμη όπως ο Ανταίος από τη γη και να συνεχίσει. Γιατί άλλο είναι να βλέπεις την πραγματικότητα μέσα από το πρίσμα μιας σκληρής και αδιέξοδης καθημερινότητας και άλλο να την αντικρίζεις κάτω από την έφεση της διαχρονικότητας, της μακράς πορείας. Τότε στοχάζεσαι, αναλογίζεσαι, ερμηνεύεις, βλέπεις όλο το ταξίδι και όχι το σταθμό, πατάς γερά στο έδαφος και πάλι ξεκινάς. Με νέα δύναμη, νέα πορεία.

Αγαπητοί συνάδελφοι

Θα φανεί λίγο περίεργο αλλά σε σχέση με άλλα εκπαιδευτικά συστήματα αναλώνουμε αρκετά χρήματα στην ΕΑΕ. Αξιολογικά μια θέση μαθητή στο σύστημα ειδικής αγωγής κοστίζει το λιγότερο 30.000 ευρώ τον χρόνο χωρίς να συνυπολογίσουμε τις δαπάνες των ασφαλιστικών ταμείων και τα επιδόματα γονέων. Μπορούμε να πούμε ότι στη διάρκεια της σχολικής ζωής ενός ατόμου με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες (ΑμεΑ) περιστρέφεται γύρω του ένας χορός χρημάτων στα οποία ο ίδιος μικρή πρόσβαση έχει αναφορικά με την ποιότητα ζωής του. Η εκπαίδευσή του δε, σταματά στα 22 – 24 χωρίς να υπάρχει ακόμη εκτίμηση για δημιουργία μονάδων αυτόνομης διαβίωσης. 

Συχνά στα πεντάστερα ξενοδοχεία μας θα δει κανείς μικρές ομάδες ΑμεΑ από άλλες ευρωπαϊκές χώρες να κάνουν τις διακοπές τους. Ας μην σπεύσει κάποιος να πει ότι είναι γιατί προέρχονται από πλούσιες χώρες. Δεν είναι αποτέλεσμα παροχών αλλά σωστής χρήσης των πόρων. 

Το 2013 στο Πανεπιστήμιο του Cambridge, πριν 5 ημέρες, είχα την ευκαιρία να δω εκ του σύνεγγυς κάποιες αλλαγές που επιτελούντο στη M. Βρετανία. Ακολουθώντας την τακτική του γόρδιου δεσμού, αντί να αναλώνονται στη γραφειοκρατία και τη σύγκρουση υπηρεσιών, οι Άγγλοι δημιούργησαν μια νέα θέση εργασίας (broker). Ο υπεύθυνος αναλαμβάνει να αντλήσει όλα τα κονδύλια που δικαιούται το άτομο και σε συνεργασία μαζί του να κάνει τον προγραμματισμό διαβίωσης και ποιότητας ζωής τόσο σε ετήσια όσο και μηνιαία βάση. 

Έτσι καλύπτονται τα όποια έξοδα χρειάζονται για να έχει πρόσβαση το άτομο σε μια ουσιαστική ποιότητα ζωής. Κατά μέσο όρο χρειάζονται 25.000 λίρες τον χρόνο για όλα τα έξοδα άλλα το σημαντικότερο είναι ότι το άτομο τα βλέπει αυτά τα λεφτά όπως στο παράδειγμα με τα ξενοδοχεία. 

Στις Η.Π.Α. τα τελευταία χρόνια προωθούνται θέσεις απασχόλησης όπως ο προπονητής εργασίας στηρίζοντας τα ΑμεΑ στους χώρους παραγωγής και στην κατεύθυνση της κατάκτησης ανεξάρτητης καθημερινής διαβίωσης. 

Πριν λίγα χρόνια η Πολιτεία του Texas, αποφάσισε να εκπαιδεύσει το προσωπικό, στην ουσία να αγοράσει αυτές τις υπηρεσίες, υπολογίζοντας ότι σε μια δεκαετία θα είχε εξοικονόμηση πόρων 2,5 δις δολάρια λόγω της αποτελεσματικότητας της μεθόδου. Παράλληλα οι συνάδελφοι στις ΗΠΑ έχουν αναπτύξει ένα διακριτό κλάδο της ανάλυσης συμπεριφοράς την υποστήριξη θετικής συμπεριφοράς που στόχο έχει να διασπείρει τη γνώση σε κάθε άτομο που παίζει ενεργό ρόλο στην ποιότητα ζωής του ΑμεΑ. Έτσι οι γονείς εκπαιδεύονται και εκπαιδεύουν συγγενείς, φίλους και άλλους γονείς. 

Στη βάση των προαναφερθέντων διερωτάται κανείς αν οι πολιτικές αποτελεσματικής διαχείρισης των πόρων είναι πιο ηθικές από τις πολιτικές τύπου «Άη Βασίλη». Η παρούσα συγκυρία των ισχνών αγελάδων είναι και μια ευκαιρία για αποδοτική χρήση του δημοσίου χρήματος. 

Σημαντικό εμπόδιο στην αλλαγή αποτελεί η σύγκρουση συμφερόντων ανάμεσα στα υπουργεία υγείας και παιδείας. Αλήθεια τι εμποδίζει την συγχώνευση αυτών των υπηρεσιών στην χώρα μας, σε ένα ενιαίο σύστημα ειδικής αγωγής δηλαδή σε μια κοινή δεξαμενή ικανοτήτων με ένα κοινό πλαίσιο δράσης με άξονα την υποστήριξη των ΑμεΑ και την παροχή εκπαίδευσης που θα στοχεύει στην κατάκτηση μιας όσο το δυνατόν πιο ανεξάρτητης διαβίωσης; 

Στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού New York Book Review, ο καθηγητής Paul Krugman, στον οποίο απονεμήθηκε το Νοbel Οικονομίας το 2009, περάτωσε την ανάλυσή του για τη ζοφερή οικονομική κατάσταση αυτού του καιρού, με την αναφορά του σε μια αποστροφή του John Meynard Keynes, σύμφωνα με την οποία «αργά ή γρήγορα είναι οι ιδέες αυτές που προξενούν τα καλά ή τα κακά πράγματα στη ζωή».

Το μεγάλο μας πρόβλημα, προσθέτει ο Κrugman, δεν είναι η έλλειψη των αγαθών ή του χρήματος, όσο η αδυναμία μας να εντοπίσουμε και να αξιοποιήσουμε το ρεπερτόριο των κατάλληλων εννοιών και εννοιών, ώστε να οδηγηθούμε στη σοφία. Η σοφία, βέβαια, που έχει συσσωρευθεί στους πολιτισμούς διαφόρων λαών παραμένει πολύτιμη κληρονομιά για την ανθρωπότητα. 

Αγαπητοί συνάδελφοι

Απευθύνω, σήμερα, θερμές ευχαριστίες στο Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμο, τον οποίο επί χρόνια με σεβασμό και αγάπη διακονώ, το Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Φιλίππων κ. Προκόπιο, Πνευματικό καθοδηγητή μου, που δίδει καθημερινά το δικό του υψηλό πνευματικό στίγμα στην Ελλαδική Εκκλησία, τους Σεβασμιότατους Μητροπολίτες: Ξάνθης, Διδυμοτείχου, Σερρών, Ελευθερουπόλεως, Δράμας, Μαρωνείας και τους Σεβασμιότατους Μητροπολίτες του Ν. Αιγαίου (Κυκλάδων και Δωδεκανήσου), που αγωνίζονται για την ισότητα και αξιοπρέπεια των αδικημένων, στους Υπουργούς Παιδείας: κ. Α. Λυκουρέντζο διότι επέδειξε πολιτικό ήθος στην ΕΑΕ, την Υπουργό κ. Α. Διαμαντοπούλου διότι κατόρθωσε να περάσει την αξιοκρατία στην εκπαίδευση και να κατοχυρώσει το Σχ. Σύμβουλο, δίδοντάς του οργανική θέση, κομμάτι άγνωστο μέχρι εκείνη τη στιγμή, την Υπουργό κ. Χριστοφιλοπούλου διότι έδωσε τη δυνατότητα καλής λειτουργίας της ΕΑΕ με τη υποστήριξη των παράλληλων δομών και τον νυν Υπουργό κ. Αρβανιτόπουλο, διότι προσπαθεί να εισάγει στην εκπαίδευση την αλήθεια και τη συλλογικότητα, με την ελπίδα ότι θα υλοποιήσει τις ανύπαρκτες μέχρι σήμερα Μονάδες Αυτόνομης Διαβίωσης στην ΕΑΕ, Σας εμπιστεύομαι κ. Υπουργέ, τους βουλευτές της ελληνικής βουλής και ιδιαίτερα τους βουλευτές του Ν. Καβάλας, όπου και η έδρα μου, τους Περιφερειάρχες, Αντιπεριφερειάρχες, ιδιαίτερα δε τον Περιφερειάρχη κ. Γιαννακίδη, τους Αντιπεριφερειάρχες κ. Γρανά, κ. Παπακοσμά, κ. Νικολάου και κ. Γερομάρκο διότι στάθηκαν αρωγοί και συμπαραστάτες στο δύσκολο έργο μου, τους Δημάρχους της Ανατ. Μακ. Θράκης και Ν. Αιγαίου με ιδιαίτερη μνεία τον σπουδαίο Δήμαρχο Καβάλας κ. Σιμιτσή Κ. και το Δήμαρχο Αλεξανδρούπολης κ. Λαμπάκη Ε., τα Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια με ιδιαίτερη μνεία τους κ. Αντιδημάρχους: Χριστόδουλο Μιχαλάκη, Εμφιετζή Σάββα και τον Περιφερειακό Σύμβουλο κ. Πέτροβιτς Δημήτρη, τους Στρατηγούς Διοικητές των Μεραρχιών των Περιφερειών μου διότι αποτέλεσαν πηγή δύναμης για τις ΣΜΕΑΕ, σε δύσκολες εποχές, τους καθηγητές μου: κ. Ελένη Ταρατόρη και Δ. Χατζηδήμου διότι μου δίδαξαν τη συνέπεια στην εκπαίδευση, τους οφείλω πολλά, την καθ.κ. Χρυσή Βιτσιλάκη διότι μου εμπιστεύθηκε κομμάτι από τις γνώσεις της, την καθ. κ. Τζάνη Μαρία για την μοναδική παρουσία της στην επιστήμη και στα κοινωνικά δρώμενα, την καθ.κ. Πολυχρονοπούλου Σ. διότι μου έμαθε να ζω στην εκπαίδευση χωρίς ψευδαισθήσεις, είναι ακούραστη, τη θαυμάζω και εύχομαι να είμαι κοντά της για πολλά χρόνια, τον καθ. κ. Παπαδάτο Ι. για την επιστημονική του οντότητα, την επιτροπή αξιολόγησης Σχολικών Συμβούλων για το αξιοκρατικό σύστημα που επέδειξαν, τους Διευθυντές Α΄θμιας και Β΄θμιας Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας, τους αιρετούς του κλάδου μου κ. Παληγιάννη Β. και κ. Μπράτη Δ. διότι στέκονται και αγωνίζονται για τον έλληνα δάσκαλο, τα διοικητικά εκλεγμένα συμβούλια των δασκάλων ΑΜΘ και Ν. Αιγαίου, τον πρ. Δντή ΕΑΕ κ. Αλεβίζο διότι προώθησε την ΕΑΕ , τον νυν Δντή ΕΑΕ κ. Λολίτσα Κ. διότι συνεχίζει να αγωνίζεται για μια εκπαίδευση χωρίς διακρίσεις και ανισότητες, το ΙΕΠ και τον Πρόεδρό του κ. Γκλαβά για ότι καινοτόμο προωθείται στο χώρο της ΕΑΕ, τον αγαπητό συνάδελφο, σύμβουλο του ΙΕΠ, κ. Κουρμπέτη Β. διότι αγωνίζεται χωρίς όρια και πετυχαίνει πολλά, τον πρ. Περ. Δντή ΑΜΘ, κ. Κελεσίδη για ότι δυνατό κατόρθωσε στο χώρο της ΕΑΕ, τον Περ. Δντή μου ΑΜΘ κ. Μελισσόπουλο Σ. διότι αγωνίζεται σκληρά ώστε να αντιληφθούν όλοι ότι η Διαφορά είναι Δικαίωμα και όχι υποχρέωση, τον ευχαριστώ διότι είναι δίπλα σε κάθε αγωνιζόμενο δάσκαλο, τον ευχαριστώ διότι υλοποιεί χωρίς καθυστερήσεις ό,τι προωθεί την ΕΑΕ, τον Περιφερειακό Διευθυντή μου Ν. Αιγαίου κ. Δ. Μεσσάρη, διότι καινοτομεί με προγράμματα και προωθεί την ένταξη των Αμεα, την άξια και δυνατή Επιστημονική Καθοδηγήτρια του Ν. Αιγαίου κ. Μ. Παραμυθιώτου διότι αποτελεί τη διαφορά στη διοίκηση, είναι δίπλα στους σχολικούς συμβούλους, αγωνίζεται και υλοποιεί προγράμματα που ενισχύουν την ενσωμάτωση των παιδιών με εεα, τους συναδέλφους Σχολικούς Συμβούλους, Προσχολικής και Γενικής Αγωγής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και τους Σχ. Συμβούλους - Ειδικοτήτων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ΑΜΘ και Ν. Αιγαίου, ιδιαίτερη μνεία στους αγωνιστές συναδέλφους Ανδριανό Μουταβελή ,Μηνά Ευσταθίου και Σταγιόπουλο Πέτρο, τους πρώην και νυν Διευθυντές Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, τους προϊσταμένους και το προσωπικό των ΚΕΔΔΥ ΑΜΘ, Ν. Αιγαίου και Β. Αιγαίου, που για ένα έτος υπηρέτησα, τους Διευθυντές και τους συναδέλφους των ΣΜΕΑΕ, το Ειδικό εκπαιδευτικό και Ειδικό Βοηθητικό Προσωπικό, τους υπηρετούντες στις παράλληλες στηρίξεις, Τμήματα Ένταξης και κατ οίκον Διδασκαλίες, τους Διευθυντές και τους συναδέλφους των Νηπιαγωγείων, Δημοτικών Σχολείων, Γυμνασίων και Λυκείων, τους συναδέλφους των ΠΥΣΕΕΠ, των ΕΔΕΑΕ των Περιφερειών ΑΜΘ και Ν. Αιγαίου, τους συναδέλφους των Σχολικών Δραστηριοτήτων, τα Μέσα Ενημέρωσης, έντυπα και ηλεκτρονικά διότι αναδείκνυαν με αντικειμενικότητα τα θέματα της ΕΑΕ, τους Συλλόγους των Αμεα, τους Πολιτιστικούς συλλόγους και όλους τους φορείς που εργάζονται ώστε να κατανοήσουμε όλοι τα άτομα με αναπηρία θέλουν να περπατούν σε μια γη χωρίς προσποιητούς χάρτες, τους γονείς και κηδεμόνες των παιδιών με εεα,τους συναδέλφους Σχολικούς Συμβούλους, μέλη της ομάδας υποστήριξης του ΕΣΠΑ, κ. Πουρσανίδου Ε, Ναλμπάντη Θ. και Ζαφειριάδη Κ. για την εξαιρετική συνεργασία τους.

Επίσης, θερμά ευχαριστώ το διοικητικό προσωπικό των Διευθύνσεων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης ΑΜΘ και Ν. Αιγαίου καθώς και το προσωπικό των Περιφερειακών Διευθύνσεων ΑΜΘ και Ν. Αιγαίου για τη φιλία και τα αμοιβαία αισθήματα εμπιστοσύνης και τιμής. Ιδιαίτερη μνεία οφείλω στους συνεργάτες μου κ. Φράγκο, κ. Θεμελίδου και κ. Εύα Δραγίνη από την ΑΜΘ και Πέτρο, από την Περ. Δ/νση. Ν. Αιγαίου. 

Αγαπητοί συνεργάτες

Μια τιτάνια προσπάθεια (είκοσι τεσσάρων χρόνων μου και τεσσάρων πλασματικών) αναγέννησης και επανάκαμψης στην ευημερία με επίκεντρο την ισότητα και την έλλειψη διακρίσεων είναι το κεντρικό αιτούμενο της ζωής μου. Η Ελλάδα της παραγωγικότητας, της δημιουργίας, της δίκαιης και αναλογικής ευημερίας είναι η επιδίωξη την οποία υπηρετεί η παραγωγή και η διανομή του κοινωνικού κεφαλαίου. Η ποιότητα στην εκπαίδευση είναι το εθνικό μας διαβατήριο. Αυτός είναι ο τρόπος για να ευημερήσουμε, να ζήσουμε, να προχωρήσουμε και να σταθούμε στα πόδια μας. Είναι ανάγκη να ανακαλύψουμε από την αρχή το ανθρώπινο μέτρο, να δώσουμε στον Έλληνα λαό τη χαμένη αξιοπρέπεια του και να του κατοχυρώσουμε το δικαίωμα του στην ευημερία, μέσω της εκπαίδευσης.

Αγαπητοί συνάδελφοι

Επιτρέψτε μου να Σας αποχαιρετήσω με τα γραφόμενα του Μεγάλου Εθνικού και Προσωπικού Ευεργέτη, πνευματικού μου δε πατέρα Φρίξου Παπαχρηστίδη που συνεχώς επαναλαμβάνει στην ταπεινότητά μου: «ΕΝ ΤΙ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙΝ ΕΑΝ ΤΙΣ ΚΕΚΤΗΤΑΙ ΑΞΙΑΝ Ή ΌΧΙ: ΤΟ ΕΜΜΕΝΕΙΝ» και «Κάθε στιγμή σπαταλομένη αποτελεί μόριον ζωής, του οποίου η εκφυγή συναποφέρει ανεπιστρεπτεί, τεμάχιον της υπάρξεώς μας» και το σημείωμα της Μητέρας Τερέζας στην Καλκούτα, που μου θυμίζει στοργικά: «Αν οι άνθρωποι είναι υπερόπτες και παράλογοι, αποπροσανατολισμένοι και εγωιστές, αγάπα τους έτσι κι αλλιώς, αν είσαι καλόκαρδος και οι άνθρωποι λένε ότι το κάνεις για εγωιστικούς λόγους, να είσαι καλόκαρδος έτσι κι αλλιώς, αν προκόβεις, αλλά ανακαλύπτεις πως έχεις εχθρούς μόνο και ψεύτικους φίλους, να προκόβεις έτσι κι αλλιώς, αν οι καλές πράξεις που κάνεις σήμερα ξεχνιούνται αύριο, κάνε καλές πράξεις έτσι κι αλλιώς, αν το να είσαι ειλικρινής και να λες πάντα ό,τι πιστεύεις σου κάνει κακό, να είσαι ειλικρινής έτσι κι αλλιώς, αν βοηθάς αυτούς που έχουν ανάγκη από την καλοσύνη της καρδιάς σου και αυτοί σου επιτεθούν, να βοηθάς έτσι κι αλλιώς, αν δίνεις στον κόσμο ότι καλύτερο μπορείς και όμως σε χτυπούν, δίνε στον κόσμο ότι καλλίτερο μπορείς».

Σας ευχαριστώ.

Αρχιμανδρίτης Απόστολος Καβαλιώτης
τ. Σχολικός Σύμβουλος ΕΑΕ ΑΜΘ και Ν. Αιγαίου

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >