Κατατέθηκε αργά στη Βουλή το νομοσχέδιο για τα επείγοντα μέτρα εφαρμογής του Ν. 4334/2015.
Το κύριο σώμα του νομοσχεδίου αναθεωρεί τις πολυάριθμες διατάξεις του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, ενώ περιλαμβάνει και λοιπές διατάξεις των προαπαιτούμενων της τελικής συμφωνίας μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των εταίρων.
Το νομοσχέδιο, το οποίο αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της Βουλής, αναμένεται να ψηφιστεί την Τετάρτη.
Σύμφωνα με την συνοδευτική επιστολή που υπογράφει ο γ.γ της κυβέρνησης Σπύρος Σαγιάς το νομοσχέδιο πρέπει να έχει ψηφιστεί έως τις 22 Ιουλίου.
Το νομοσχέδιο περιλαμβάνει:
-τις αλλαγές στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας που είχαν συνταχθεί από τη νομοπαρασκευαστική επιτροπή με πρόεδρο τον αρεοπαγίτη Ιωάννη Χαμηλοθώρη και είχαν προκαλέσει τις έντονες αντιδράσεις των Δικηγορικών Συλλόγων.
-την ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας που προστατεύει τις καταθέσεις κάτω των 100.000 ευρώ αλλά και προβλέπει την εξυγίανση τυχόν προβληματικών τραπεζών με ίδια μέσα (το λεγόμενο bail in).
Στην εισηγητική έκθεση γίνεται ειδική αναφορά στις αλλαγές που έρχονται στο καθεστώς των πλειστηριασμών καθώς αναφέρεται ότι: «Η κυβέρνηση θα φέρει προς ψήφιση στη Βουλή πριν την ισχύ του νέου κώδικα το σύνολο των ρυθμίσεων για τα καθυστερούμενα δάνεια, μεταξύ των οποίων και τις ρυθμίσεις για την προστασία της πρώτης ή της μοναδικής κατοικίας από πλειστηριασμούς για οφειλές προς τις Τράπεζες. Εν τω μεταξύ μέχρι να έρθουν οι διατάξεις αυτές προς ψήφιση, η κυβέρνηση σε συνεργασία με την Ένωση Ελληνικών Τραπεζών θα παράσχει de facto προστασία στους πολίτες οι οποίοι θα υπάγονται στις διατάξεις αυτές».
Οι αλλαγές στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας είχαν προκαλέσει τον Νοέμβριο του 2014 τις έντονες αντιδράσεις των δικηγόρων που είχαν απορρίψει σε ποσοστό 93% τις σχετικές διατάξεις καθώς το περιεχόμενό τους παραβίαζε ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα, αλλά και τις αρχές της δίκαιης δίκης.
Όπως σημείωναν τότε σε ανακοίνωσή τους οι δικηγόροι το σχέδιο της επιτροπής Χαμηλοθώρη, «περιέχει, μεταξύ άλλων, διατάξεις για την αναγκαστική εκτέλεση που φαλκιδεύουν τα δικαιώματα των οφειλετών των Τραπεζών, ιδίως σε ζητήματα πλειστηριασμών ακινήτων, ενισχύουν δε τα προνόμια των Τραπεζών και περιορίζουν τα εν γένει δικαιώματα εργαζομένων, δημοσίων υπαλλήλων, ασφαλιστικών οργανισμών, υπέρ των προνομίων των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων».