Λαθρομετανάστευση και Αλλήθωρη Ιδεοληψία

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύτηκε στις Σάββατο, 18 Απριλίου 2015 18:58

του Λεωνίδα Κουμάκη
Σε μια τραγική συγκυρία για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό σε πάρα πολλά εθνικά και οικονομικά θέματα, στο πιο εκρηκτικά επικίνδυνο πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης η χώρα μας βρίσκεται αντιμέτωπη με μια αλλήθωρη ιδεοληψία.

Το ζεύγος Θόδωρου Δρίτσα και Αναστασίας ή Τασίας Χριστοδουλοπούλου κατέχει δύο υπουργικές θέσεις στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Ιδρυτικό μέλος του ΣΥΡΙΖΑ ο πρώτος (ήδη Αναπληρωτής Υπουργός Ναυτιλίας), απλό μέλος η δεύτερη (ήδη Αναπληρώτρια Υπουργός Μετανάστευσης) με πληθωρική όμως δράση όχι μόνο σε διάφορα «φόρουμ» ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό, στην καταστολή, στον πόλεμο και στο ρατσισμό αλλά και στον τομέα της υπεράσπισης των δικαιωμάτων, ενάντια σε κάθε είδους διακρίσεις, με βάση την εθνική καταγωγή, το θρήσκευμα, το φύλο, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, τις πολιτικές πεποιθήσεις και την κοινωνική προέλευση. Συνδικαλίστρια (εκλεγμένο μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας) και (μέχρι την ορκωμοσία της) μαχόμενη δικηγόρος, φυσικά και στην υπηρεσία κάθε κατηγορίας λαθρομεταναστών που μπαίνουν παράνομα στην χώρα μας.

Η κυρία Υπουργός της Μετανάστευσης, τρεις μήνες περίπου μετά την ανάληψη των καθηκόντων της, δείχνει να μην έχει αντιληφθεί επαρκώς ότι δεν πρέπει πλέον να αντιμετωπίζει τους λαθρομετανάστες σαν «δικηγορικό γραφείο παροχής καλών υπηρεσιών» αλλά σαν εκλεγμένο μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου που είναι υποχρεωμένο να υπηρετεί τον Ελληνικό λαό και το Σύνταγμα της χώρας.

Πριν από την έναρξη της τουριστικής περιόδου 2015, η εικόνα μεγάλων πόλεων και τουριστικών νησιών της χώρας, επανέρχεται σταδιακά στην απαράδεκτη κατάσταση του 2010 όταν επί Υπουργίας του σημερινού Προέδρου της Δημοκρατίας, το κέντρο της Αθήνας «άρχισε να θυμίζει Καμπούλ», σύμφωνα με μετέπειτα Υπουργό Προστασίας του Πολίτη ο οποίος όμως επί της δικής του υπουργίας κατάφερε η Ελληνική πρωτεύουσα να θυμίζει, εκτός από Καμπούλ, και Ισλαμπαμάτ, Ντάκα, Μογκαντίσου, Δελχί, Κάιρο, Τύνιδα και Αλγέρι μαζί!

Σήμερα, η Τουρκία που όπως πάντα καραδοκεί διαχρονικά να αξιοποιήσει κάθε αφορμή και κάθε δυνατότητα που θα παρουσιαστεί, βρίσκει καταπληκτική ευκαιρία να στείλει στα Ελληνικά νησιά του Αιγαίου ένα μέρος από το απόθεμα των εκατοντάδων χιλιάδων δυστυχισμένων ανθρώπων που συσσωρεύει στα Μικρασιατικά παράλια και «προωθεί» οργανωμένα στην Ελλάδα επιτυγχάνοντας με ένα σπάρο δύο τρυγόνια: Το «σύστημα» των δουλεμπόρων που είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το βαθύ κράτος της Τουρκίας και την ΜΙΤ, θησαυρίζει με δισεκατομμύρια που εισπράττει από (κατά τα άλλα) φτωχούς λαθρομετανάστες. Επί πλέοντροφοδοτεί συνεχώς την Ελληνική επικράτεια με μουσουλμανικούς πληθυσμούς (μεταξύ των οποίων φιλήσυχοι οικογενειάρχες με τα μικρά παιδιά τους που φεύγουν από εμπόλεμες ζώνες για να σώσουν την ζωή τους αλλά και τζιχαντιστές, φονταμενταλιστές, πράκτορες και κάθε καρυδιάς καρύδι) τους οποίους αφού μας τους επιβάλλει για «ανθρωπιστικούς λόγους», παριστάνει και τους προστάτες τους απαιτώντας να τους δημιουργήσουμε χώρους λατρείας, ενώ ξενοκίνητες και ύποπτες ΜΚΟ διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους γιατί δεν τους υποδεχόμαστε καλύτερα!!

Λίγες μόλις εβδομάδες από την εφαρμογή των πολιτικών της κυβέρνησης για «ανοικτές δομές φιλοξενίας», δηλαδή την κατάργηση κάθε περιορισμού στην είσοδο και παραμονή στην Ελλάδα ανεξέλεγκτου αριθμού λαθρομεταναστών, η Τουρκία βρήκε θαυμάσια ευκαιρία να αρχίσει την συστηματική και μαζική αποστολή λαθρομεταναστών που βαφτίζονται «Σύριοι πρόσφυγες» όπως ακριβώς κάθε λαθρομετανάστης από οποιοδήποτε μέρος της Αφρικής βαφτίζεται «πρόσφυγας από την Σομαλία». Η Συρία είχε εμφύλιο πόλεμο και πέρσι αλλά το πρώτο τρίμηνο του 2014 είχαμε 8.500 «αφίξεις», ενώ το 2015 με την μεγάλη βοήθεια των «ανοικτών δομών φιλοξενίας» οι αφίξεις έφθασαν τις 19.500!

Όλα αυτά, σε μια Ελλάδα που υποφέρει και αιμορραγεί από το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης εδώ και δύο περίπου δεκαετίες με ολοένα και μεγαλύτερη οξύτητα. Το πρόβλημα αυτό έχει υποβαθμίσει δραματικά την καθημερινότητα, την ποιότητα ζωής και την ελευθερία των Ελλήνων μέσα στην ίδια τους την χώρα – ιδιαίτερα σε ορισμένες περιοχές που έχουν ήδη εποικιστεί κανονικά. Στην «επαναστατική» περιοχή των Εξαρχείων της Αθήνας, οι Έλληνες «επαναστάτες» σύντομα θα αποτελούν μειοψηφία. Τον έλεγχο της περιοχής σταδιακά αποκτούν τα «ταξικά αδέλφια» τους από την Αφρική, τα Βαλκάνια, την Ασία και την Μέση Ανατολή. Στις μελλοντικές καταλήψεις, εξεγέρσεις και βανδαλισμούς τον πρώτο λόγο (με ύποπτους στόχους και ακόμα πιο ύποπτα αφεντικά) θα έχουν πλέον οι αλλοδαποί κουκουλοφόροι «επαναστάτες» που φυτεύονται μεθοδικά στην καρδιά της Αθήνας από ξένα, εχθρικά κέντρα αποφάσεων, έτοιμα για «δράση» μόλις κριθεί αναγκαίο.

Δυστυχώς, όσοι Έλληνες πολιτικοί κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης τις τελευταίες δεκαετίες, αποδείχτηκαν ανίκανοι ή αναποτελεσματικοί με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις (όπως εκείνη του Νίκου Δένδια).

Ο τρόπος που η σημερινή πολιτική ηγεσία αντιμετωπίζει το εκρηκτικό αυτό πρόβλημα, κάθε άλλο παρά καθησυχαστική είναι. Τούτο προκύπτει πολύ καθαρά από τις διάφορες δηλώσεις της λαλίστατης κυρίας Τασίας Χριστοδουλοπούλου (Αναπληρώτρια Υπουργός Μετανάστευσης) σε διάφορα ΜΜΕ:

Στις 10 Απριλίου 2015 η Τασία Χριστοδουλοπούλου μας άφησε άφωνους δηλώνοντας τα εξής: «Στην Ελλάδα δεν χωράνε συνταξιούχοι, γιατί έχουν ναυαγήσει τα ασφαλιστικά ταμεία, δεν χωράνε νέοι, γιατί η ανεργία έχει αυξηθεί, δεν χωράνε τα μωρά, γιατί δεν υπάρχουν βρεφονηπιακοί σταθμοί. Προφανώς δεν χωράνε και οι μετανάστες και οι πρόσφυγες, γιατί δεν υπάρχουν θέσεις εργασίας και δομές. Αλλά αυτό δεν λέει τίποτα» (Newsbomb).

Μήπως κυρία Τασία σας λέει τίποτα ότι ο Ελληνικός λαός σας εξέλεξε για να λύσετε (όπως υποσχεθήκατε σε όλους τους τόνους) τα προβλήματα των συνταξιούχων, των ασφαλιστικών ταμείων, της ανεργίας των νέων, των βρεφονηπιακών σταθμών και ασφαλώς όχι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα ανά τον πλανήτη «ταξικά αδέλφια» μας;

Μήπως σας λέει τίποτα ότι ο Ελληνικός λαός σας εξέλεξε για να ανακουφίσετε και να βελτιώσετε την ποιότητα ζωής, την ασφάλεια και την μίζερη καθημερινότητα των Ελλήνων και ασφαλώς όχι για να την «εμπλουτίσετε» υποχρεωτικά με χιλιάδες δυστυχισμένους ανθρώπους που δεν έχουν να φάνε, δεν μπορούν να εργαστούν, δεν έχουν να στεγαστούν με στοιχειώδεις συνθήκες υγιεινής; Που αλλού θα βρουν διέξοδο εκτός από την εγκληματικότητα, την κάθε μορφής παραβατικότητα και το λαθρεμπόριο των ναρκωτικών; Η «μηδενική παραβατικότητα των προσφύγων» που επικαλείστε δεν αντέχει σε καμιά σύγκριση στατιστικών εγκληματικότητας κάτι που σαν αρμόδια υπουργός θα έπρεπε να γνωρίζετε καλύτερα από όλους! Ούτε φυσικά οι βόλτες σας «σε πλατείες» όπου δεν κοιμούνται λαθρομετανάστες αλλά μόνο λιάζονται. Το ότι στην πλατεία Κυψέλης δύσκολα πλέον βρίσκεις Έλληνα αφού αποτελεί εποικισμένη περιοχή Αφρικανών και Ασιατών, φαίνεται να μην σας απασχολεί καθόλου μα καθόλου!

Σαν να μην έφθαναν αυτά, στις 15 Απριλίου 2014 η κυρία Υπουργός έκανε συστάσεις προς τους δημοσιογράφους: «Για να βοηθήσετε, να αρχίσετε να τους αποκαλείτε πρόσφυγες, γιατί αν μιλάτε για μετανάστες ή λαθρομετανάστες, η ΕΕ δεν θα εγκρίνει κονδύλια!» (iefimerida.gr)

Δηλαδή η κυρία Τασία θέλει να θεωρούμε όλους τους λαθρομετανάστες που με άριστη οργάνωση μας στέλνει καθημερινά η Τουρκία σαν «πρόσφυγες» προκειμένου η Ευρωπαϊκή Ένωση να μας εγκρίνει κονδύλια! Ο καρκίνος που φυτεύεται στα σπλάχνα της Ελληνικής κοινωνίας εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες από τις ασταμάτητες μουσουλμανικές «αφίξεις» εξ ανατολών, δεν αποτελούν κανένα απολύτως πρόβλημα για την κυρία Τασία. Το μόνο πρόβλημα που εντοπίζει είναι το πως θα πρέπει να τους αποκαλούν τα ΜΜΕ για να εξασφαλίσουμε κονδύλια από την ΕΕ!!!

Και το αποκορύφωμα: Σε νυχτερινή εκπομπή τηλεοπτικού καναλιού (15/4/2015) η κυρία Τασία Χριστοδουλοπούλου ισχυρίστηκε ότι εφαρμόζει τον Νόμο 3907/2011 ο οποίος ενσωματώνει τις υποχρεώσεις που έχουμε αναλάβει για τις μεταναστευτικές ροές απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν είπε όμως λέξη για το άρθρο 18 του Νόμου που αναλύει την έννοια της «Επιστροφής», δηλαδή της διαδικασίας επανόδου υπηκόου τρίτης χώρας είτε με οικειοθελή συμμόρφωση, είτε αναγκαστικά: α) στη χώρα καταγωγής του ή β) σε χώρα διέλευσης, σύμφωνα με κοινοτικές ή διμερείς συμφωνίες επανεισδοχής ή άλλες ρυθμίσεις ή γ) σε άλλη τρίτη χώρα, στην οποία αποφασίζει εθελοντικά να επιστρέψει και στην οποία γίνεται δεκτός. Σύμφωνα όμως με την κυρία Τασία όσοι καταφθάνουν στην Ελλάδα πρέπει να αποκαλούνται «πρόσφυγες» άρα δεν υπάρχει κανένας λόγος να αξιοποιηθεί η κοινοτική διαδικασία «επιστροφής»!!!

Συμπέρασμα:

Είναι πραγματικά κρίμα μια νέα κυβέρνηση που έχει πείσει το συντριπτικό ποσοστό του Ελληνικού λαού ότι καταβάλλει φιλότιμες προσπάθειες να οδηγήσει την χώρα αξιοπρεπώς σε μια επώδυνη μεν αλλά αποδεκτή λύση του τεράστιου οικονομικού προβλήματος που έχει φορτωθεί η Ελλάδα, την ίδια στιγμή ακριβώς, με μια αδέξια κλωτσιά να χύνει ένα μέρος από το γάλα που συσσώρευσε στην καρδάρα, ανοίγοντας κερκόπορτα στο τσουνάμι των μουσουλμάνων λαθρομεταναστών που καραδοκεί να «προωθήσει» η Τουρκία μέσα στην Ελλάδα. Η Τουρκία από την δεκαετία του 1980 έχει οργανώσει την στρατηγική της πάνω στην ρήση του Προέδρου της Τουρκικής Δημοκρατίας Τουρκούτ Οζάλ: «δεν χρειάζεται να κάνουμε πόλεμο με τους Έλληνες, αρκεί να τους στείλουμε μερικά εκατομμύρια από ‘δω μεριά και να τελειώνουμε με αυτούς».

Μπορεί η κυρία Τασία Χριστοδουλοπούλου να ζει στον δικό της κόσμο με ιδεοληψίες που έχτισε μέσα της για ολόκληρες δεκαετίες και τις εφάρμοσε πρακτικά στις επαγγελματικές, δικηγορικές της δραστηριότητες.

Δυστυχώς για την Ελλάδα, η Τουρκία δεν συγχωρεί, ούτε αφήνει τέτοιες ευκαιρίες να πάνε χαμένες. Δεν θα ήταν καλύτερα η Υπουργός Μετανάστευσης να προσπαθήσει να περιορίσει τους 100.000 νέους λαθρομετανάστες που υπολογίζει η «Ύπατη Αρμοστεία» ότι θα φθάσουν στην Ελλάδα το 2015 (το 2014 ήταν 77.163 άτομα) αντί να θεωρεί δεδομένη την υποδοχή τους με «ανοικτές δομές φιλοξενίας»; Τι θα κάνει αν οι 100.000 «πρόσφυγες» διπλασιαστούν με τα οργανωμένα σχέδια της Τουρκίας που εφαρμόζονται με απόλυτη ακρίβεια και προστεθούν στο 1,5 εκατομμύριο (τουλάχιστον) που ήδη βρίσκονται στην Ελλάδα;

Δυστυχώς για τους Έλληνες που αναμένουν από την κυβέρνηση μια ανακούφιση στα ασήκωτα βάρη των μνημονίων και των φορολογικών βαρών, βλέπουν να προστίθενται με «ανοικτές δομές φιλοξενίας» πρόσθετα, απροσδιόριστα, βάρη για την φροντίδα μιας νέας πλημμύρας δυστυχισμένων ανθρώπων που συρρέουν ασταμάτητα από την Ασία, την Αφρική και την Μέση Ανατολή απαιτώντας σίτιση, διαμονή, ιατροφαρμακευτική φροντίδα, οικονομική βοήθεια και… τόπους λατρείας! Επί πλέον, υποβαθμίζεται ακόμα περισσότερο η καθημερινότητα και η ποιότητα ζωής των Ελλήνων, αυξάνεται η ανασφάλεια και η εγκληματικότητα, διογκώνονται οι κίνδυνοι για ανεξέλεγκτη δράση «άγνωστων» που υποκινούνται από ξένα κέντρα και υπονομεύεται εν ψυχρώ η εθνική ασφάλεια της χώρας!

Δυστυχώς για την Ελλάδα, όταν η γειτονική Βουλγαρία κατασκευάζει τεράστιο τείχος στα σύνορα της με την Τουρκία για να προστατευθεί από τα αλλεπάλληλα κύματα λαθρομεταναστών, μια Ελληνίδα Υπουργός που θεωρεί πως ο ουμανισμός για τα ανά τον κόσμο «ταξικά αδέλφια» μας βρίσκεται επάνω από τα εθνικά συμφέροντα της χώρας, την εθνική ασφάλεια, την ήδη σκληρή καθημερινότητα των πολιτών οι οποίοι την ανέδειξαν στην θέση που βρίσκεται, δεν είναι απλά ανεπαρκής αλλά μπορεί να προκαλέσει τόσο μεγάλη ζημιά στη χώρα, ώστε να καταγραφεί στην ιστορία σαν την Υπουργό που άνοιξε, με τις «ανοικτές δομές φιλοξενίας», διάπλατα τα σύνορα της χώρας για την άλωση της σημερινής Ελλάδας!

Υ.Γ.: Σχετικό με το πολύ σοβαρό πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης είναι το άρθρο μας της 19ης Μαρτίου 2015 με τίτλο «Νέο υπόμνημα προσωπικοτήτων για τον κίνδυνο της λαθρομετανάστευσης».

koumakis.analyst.gr

Περισσότερες από 85 πνευματικές προσωπικότητες από την Ελλάδα και το εξωτερικό υπογράφουν ένα νέο υπόμνημα προς την πολιτική, στρατιωτική, δικαστική και εκκλησιαστική ηγεσία της χώρας (Πρόεδρο Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλο, Πρωθυπουργό της Ελλάδος κ. Αλέξη Τσίπρα, Υπουργό Εθνικής Άμυνας κ. Πάνο Καμμένο, Υπουργό Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης κ. Νικόλαο Βούτση, Αναπληρωτή Υπουργό Προστασίας του Πολίτη κ. Ιωάννη Πανούση, Αναπληρώτρια Υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής κα. Αναστασία Χριστοδουλοπούλου, Υπουργό Εξωτερικών κ. Νίκο Κοτζιά με κοινοποίηση σε Πρόεδρο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Αντώνη Σαμαρά, Αρχηγούς Πολιτικών κομμάτων, Μέλη της Βουλής των Ελλήνων, Έλληνες Ευρωβουλευτές, Πρόεδρο και Δικαστές του Συμβουλίου της Επικρατείας, Πρόεδρο του Αρείου Πάγου, Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Αρχηγό Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας, Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο, Μέλη της Ιεράς Συνόδου), εκφράζοντας τον έντονο προβληματισμό τους για την συνεχή επιδείνωση του προβλήματος της λαθρομετανάστευσης που απειλεί την ύπαρξη και την ασφάλεια της χώρας μας.

Τον Αύγουστο του 2014 ένα αντίστοιχο υπόμνημα είχε αποσταλεί στην πολιτική ηγεσία της χώρας με τίτλο «Ανέγερση τεμένους στο Βοτανικό, το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο και η λαθρομετανάστευση» – με το σημαντικό θέμα της λαθρομετανάστευσης έχουμε ασχοληθεί κατ' επανάληψη στο παρελθόν με σειρά άρθρων, το τελευταίο στις 7/3/2014 με τίτλο Λαθρομετανάστευση (3)*: "Στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα!".

Το πλήρες κείμενο του νέου υπομνήματος το οποίο υπογράφουν περισσότερες από 85 πνευματικές προσωπικότητες έχει ως εξής:

Εκφράζουμε τη βαθύτατη ανησυχία μας εν όψει της αντικατάστασης των κέντρων κράτησης λαθρομεταναστών από λεγόμενες «ανοιχτές δομές φιλοξενίας», σύμφωνα με την εξαγγελία της κυβέρνησης και μετά την πρόσφατη απόφασή της για απελευθέρωση κρατουμένων από τα κέντρα αυτά.

Διερωτώμεθα τί ακριβώς σημαίνουν οι «ανοιχτές δομές», αν όχι την κατάργηση κάθε περιορισμού στην είσοδο και παραμονή στην Ελλάδα ανεξέλεγκτου αριθμού λαθρομεταναστών, στην πλειονότητά τους εισερχομένων από την Τουρκία και προερχομένων κυρίως από μουσουλμανικές Ασιατικές και Αφρικανικές χώρες (Αφγανιστάν, Πακιστάν, Συρία, Αλγερία, Σομαλία, σύμφωνα με την ανάλυση της Frontex για το 2013 και 2014) και τον μέγιστο δημογραφικό κίνδυνο και την υπονόμευση της εθνικής ασφάλειας που αυτές συνεπάγονται. Πρόσφατα παραδείγματα κρουσμάτων τυφλής βίας σε Ευρωπαϊκές πόλεις καταδεικνύουν τραγικά και για πολλοστή φορά την πλήρη αποτυχία του καταναγκαστικού «πολυπολιτισμικού» μοντέλου.

Τονίζουμε ότι είναι πρακτικά ουτοπική η υποχρέωση των λαθρομεταναστών, όπως αυτή διατυπώθηκε από τον αναπληρωτή υπουργό Προστασίας του Πολίτη, να δηλώσουν τόπο διαμονής και να παρουσιάζονται την πρώτη και την δέκατη πέμπτη κάθε μήνα στην Αστυνομία και ότι με αυτήν την τακτική η Ελλάδα καθίσταται πόλος έλξης λαθρομεταναστών και ουσιαστικά προσκαλεί νέα, ακόμη πολυπληθέστερα κύματά τους στο έδαφός της, και μάλιστα σε καιρό δραματικής έντασης του φαινομένου.

Η αλματώδης αύξηση των μεταναστευτικών ροών σύμφωνα με έγγραφο του αν. υπουργού ευρωπαϊκών υποθέσεων (9-3-20-15) έχει ήδη εκτιναχθεί στο 223.22%, τη στιγμή που το κράτος των Τζιχαντιστών σχεδιάζει αποστολή τρομοκρατών στην Ευρώπη μέσω Ελλάδας, Ισπανίας και Ιταλίας, σύμφωνα με έγγραφο που έδωσε στην δημοσιότητα το Βρεταννικό Ίδρυμα Quilliam για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας (Δελτίο Ειδήσεων ΝΕΡΙΤ, 2-3-2015).

Επισημαίνουμε ακόμη ότι η εξαγγελία της αναπληρώτριας υπουργού Μεταναστευτικής πολιτικής κας Τασίας Χριστοδουλοπούλου λίγες μέρες μετά την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ (Τα Νέα, 28-1-2015) ότι θα δοθεί ιθαγένεια σε όλα τα παιδιά που γεννήθηκαν ή μεγάλωσαν στην Ελλάδα προσκρούει στην απόφαση 460/2013 του Συμβουλίου Επικρατείας η οποία απορρίπτει την απόδοση ιθαγένειας σε αλλοδαπούς και τα τέκνα τους, ακόμα και αν αυτά γεννήθηκαν στην χώρα μας. Η οποιαδήποτε κυβερνητική κίνηση που θα αντιτίθεται σε αυτήν την απόφαση, πέραν του ότι θα είναι παράνομη και αντισυνταγματική, συνιστά αυτοκαταστροφική πολιτική εκ μέρους των Ελλήνων καθώς συνέπεια της θα είναι η αντικατάσταση του ελληνικού πληθυσμού από άλλες εθνότητες, κατάσταση κατά καμία έννοια νόμιμη ή κοινώς αποδεκτή. Τονίζουμε δε οι υπογράφοντες το παρόν κείμενο ότι ούτε έλλειμμα ευαισθησίας έχουμε ούτε αγνοούμε τα επιχειρήματα για τη χορήγηση ιθαγένειας σε παιδιά λαθρομεταναστών γεννημένα στην Ελλάδα. Υπογραμμίζουμε όμως ότι η ανεξέλεγκτη εισροή λαθρομεταναστών και η αντικειμενική αδυναμία ενσωμάτωσής τους στην Ελληνική κοινωνία, αφ’ ενός λόγω των τεράστιων αριθμών τους και αφ' ετέρου λόγω της πλήρους ετερότητας του πολιτιστικού τους υποβάθρου από το ελληνικό, ενέχει θανάσιμους κινδύνους για τους Έλληνες, ένας από τους οποίους είναι και η δημιουργία ενεργών φυτωρίων εξτρεμιστών-τζιχαντιστών.

Τόσο το θέμα της προσωρινής κράτησης των λαθρομεταναστών όσο και αυτό της απόδοσης ιθαγένειας έχουν άμεση συνάφεια με το ευρύτερο πρόβλημα των μεταναστευτικών ροών προς τη χώρα μας. Καμία πολιτική δεν θα είναι αποτελεσματική μακροπρόθεσμα, αν δεν κατανοήσουμε τον μηχανισμό που προκαλεί τις μεταναστευτικές ροές προς την Ελλάδα και στην Ευρώπη γενικότερα.

Κατόπιν πολυετούς βιωματικής παρατήρησης έχουμε πλέον σαφέστερη εικόνα της διαδικασίας της λαθρομετανάστευσης. Ο μεγαλύτερος όγκος των εισερχομένων στη χώρα μας γίνεται στα σύνορα με την Τουρκία. Μέρος των μεταναστών καταφθάνει στη χώρα αυτή οδικώς και μέρος αεροπορικώς από χώρες με τις οποίες η Τουρκία έχει συνάψει συμφωνίες κατάργησης αδείας εισόδου.

Δημιουργούνται ερωτήματα όπως:

1. Γιατί οι λαθρομετανάστες θεωρούνται «πολιτικοί πρόσφυγες» όταν τα κράτη καταγωγής τους διαθέτουν εγκαθιδρυμένα πολιτεύματα διεθνώς αναγνωρισμένα με διενεργούμενες ελεύθερες εκλογές, κράτη στων οποίων τις πρεσβείες Ευρωπαϊκών χωρών ή τα Γραφεία του ΟΗΕ θα μπορούσαν να ζητήσουν και να λάβουν απευθείας άσυλο; Με ποιά λογική το ελληνικό κράτος καλείται να αποδεχθεί τον αυτοχαρακτηρισμό τους ως «πολιτικών προσφύγων» όταν είναι αντικειμενικά αδύνατο να εξακριβωθεί αν πρόκειται για άτομα με βεβαρημένο ποινικό μητρώο ή στρατευμένα από οπουδήποτε; Στην ανάλυση της Frontex για το 2014 επισημαίνεται ότι συχνά λαθρομετανάστες ισχυρίζονται ότι προέρχονται από εμπόλεμες περιοχές κρύβοντας την αληθινή τους εθνικότητα, και τονίζεται η περίπτωση καταζητούμενου Τσετσένου τρομοκράτη που παρίστανε τον Σύρο.
2. Άπαντες οι αλλοδαποί κατά την είσοδό τους στην Ελλάδα εμφανίζονται ως μη κατέχοντες διαβατήρια. Πως όμως μπορούν να διασχίζουν ελεύθερα τόσα παρεμβαλλόμενα κράτη εφαρμόζοντα συνοριακούς ελέγχους διαβατηρίων; Όσοι διατείνονται ότι είναι πολιτικοί πρόσφυγες γιατί δεν αιτούνται άσυλο, όπως τους το επιτρέπει η Σύμβαση της Γενεύης, στα όμορα ή στα ενδιάμεσα κράτη, και δη στην Τουρκία, που υποχρεούνται να επιληφθούν σχετικά;
3. Γιατί οι διάφορες «ανθρωπιστικές» ΜΚΟ (στην πλειονότητά τους αδρά χρηματοδοτούμενες και από την ενδεή Ελλάδα) δεν δραστηριοποιούνται πρώτιστα στις χώρες του Τρίτου Κόσμου, αντί της χώρας μας, ώστε να βοηθήσουν επί τόπου και να απαλειφθεί έτσι η μάστιγα του δουλεμπορίου;
4. Γιατί διαθέτουν χιλιάδες ευρώ για να εισέλθουν παράνομα στην μακρινή Ελλάδα, και να γίνουν οικονομικοί μετανάστες άτομα οι οικονομίες των χωρών των οποίων αναπτύσσονται με πολύ μεγαλύτερους ρυθμούς ΑΕΠ (Παγκόσμια Τράπεζα, 2014) από ό,τι η δική μας, αντί να τα χρησιμοποιήσουν στην πατρίδα τους προς ριζική αντιμετώπιση των βιοποριστικών τους προβλημάτων;

Τα ερωτήματα αυτά καταδεικνύουν ότι το φαινόμενο δεν είναι άσχετο από την πάγια πολιτική της γείτονος χώρας για εθνική υπονόμευση της Ελλάδας, ίσως με τη συνεργασία ή την ανοχή άλλων χωρών. Θυμίζουμε την περιβόητη δήλωση Οζάλ «Δεν χρειάζεται να κάνουμε πόλεμο με τους Έλληνες, αρκεί να τους στείλουμε μερικά εκατομμύρια από ‘δω μεριά και να τελειώνουμε με αυτούς» (Παρόν, 8-3-2009). Η ελαστικότητα των ελληνικών νόμων επιτείνει το πρόβλημα διότι αποτελεί κίνητρο για τη λαθρομετανάστευση και ουσιαστικά διευκολύνει την υλοποίηση ενός τέτοιου σχεδίου.

Για τους λόγους αυτούς, και διότι το 86% των Ελλήνων ζητούν έλεγχο της λαθρομετανάστευσης, σύμφωνα με δημοσκόπηση του Ιδρύματος Pew Research Center(12-5-2014), είναι επιτακτική και άμεση ανάγκη να εφαρμόσει η ελληνική πολιτεία τους νόμους όπως επιτάσσει το Σύνταγμα.

Πιο συγκεκριμένα προτείνουμε τα εξής:

1. Άμεση καταγγελία και κατάργηση των εθνοκτόνων κανονισμών Δουβλίνο Ι, ΙΙ & ΙΙΙ.
2. Επίκληση των πραγματικών λόγων της ανθρωπιστικής κρίσης για αναστολή της Συνθήκης της Γενεύης, άλλως εφαρμογή του «γεωγραφικού περιορισμού» όπως προβλέπει η Σύμβαση αυτή και εφαρμόζει η Τουρκία. Αόριστη αναστολή παροχής ασύλου έως ότου η Ελλάδα ξεπεράσει τη δριμεία ανθρωπιστική κρίση, διότι μια χώρα σε οικονομική και δημογραφική κρίση δεν μπορεί να χορηγεί άσυλο σε εκατομμύρια αλλοδαπών.
3. Επαναπατρισμός όλων των παράνομα εισελθόντων αλλοδαπών, ανεξαρτήτως εάν κατέχουν εκ των υστέρων «νομιμοποιητικά έγγραφα» που είναι άκυρα (αφού μια παράνομη πράξη, η παράνομη είσοδος, δεν μπορεί να έχει έννομες συνέπειες) είτε με δικά τους έξοδα είτε με έξοδα των Πρεσβειών τους. Έτσι η ελληνική κυβέρνηση θα αποτελέσει το διεθνές παράδειγμα πάταξης της μάστιγας του δουλεμπορίου και της στυγνής ρατσιστικής εκμετάλλευσης ανθρώπων.
4. Απλοποίηση των περιπτώσεων χορήγησης ελληνικής ιθαγένειας με νόμο που θα προβλέπει αποκλειστικά και μόνον τις κάτωθι τρείς περιπτώσεις: α) Τέκνο που έχει έναν τουλάχιστον γονέα Έλληνα πολίτη με τη γέννησή του, β) Τέκνο που έχει υιοθετηθεί από Έλληνα πολίτη πριν την ενηλικίωσή του, γ) Αλλοδαπός διακεκριμένος λόγω εξαιρετικής υπηρεσίας που προσέφερε στην Ελλάδα
5. Κατάργηση νόμων όπως ο νόμος Καστανίδη (Ν. 3904/2010) που συνέτειναν στην γιγάντωση της εγκληματικότητας και ουσιαστικά απαγορεύουν στις αρχές την απέλαση των παραβατικών αλλοδαπών ανεξαρτήτως βαθμού εγκλήματος.
6. Δημιουργία οπτικοακουστικού υλικού στα πρότυπα της Αυστραλίας σε πλήθος γλωσσών και διανομή του στις Πρεσβείες τους μέσω της διπλωματικής οδού και του διαδικτύου, με το οποίο να καθίσταται σαφές ότι ο παρανόμως εισελθών στην Ελλάδα αλλοδαπός θα απελαύνεται άμεσα.
7. Επαναφορά της αρμοδιότητας φύλαξης των συνόρων της ελληνικής επικράτειας στις Ένοπλες Δυνάμεις, τον μοναδικό φορέα της Άμυνας της χώρας σύμφωνα με το Σύνταγμα.
8. Σε περίπτωση που το ζήτημα της απόδοσης ιθαγένειας σε αλλοδαπούς παρουσιασθεί ως νομοσχέδιο στην Βουλή, λόγω της υψίστης κρισιμότητας της κατάστασης συντρέχουν τόσο οι αντικειμενικές όσο και οι ουσιαστικές προϋποθέσεις ενεργοποίησης του σχετικού άρθρου 44, παρ. 2 του Συντάγματος περί άμεσης διεξαγωγής δημοψηφίσματος ώστε να αποφασίσει ο ελληνικός λαός επ' αυτού.

ΟΙ ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ

1. Ιωάννης Αβραμίδης, Καθηγητής, Α.Π.Θ., ΕΛΛΑΣ.
2. Δημοσθένης Κ. Αγγελίδης, Ομότιμος Καθηγητής, Α.Π.Θ., ΕΛΛΑΣ.
3. Σταύρος Α. Αναγνωστόπουλος, Ομότιμος Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Πατρών, ΕΛΛΑΣ.
4. Ιωάννα Αναστασοπούλου, Καθηγήτρια, Ε.Μ.Π., ΕΛΛΑΣ.
5. Αντώνιος Ανδρεάτος, Καθηγητής, Σχολή Ικάρων, ΕΛΛΑΣ.
6. Ιωάννης Αργυρόπουλος, PhD, Διευθυντικό στέλεχος, AT&T Labs, ΗΠΑ.
7. Δρ. Ευάγγελος Βαλλιανάτος, Λόγιος, Συγγραφεύς, ΗΠΑ.
8. Αντώνης Βαρδουλάκης, Καθηγητής, Α.Π.Θ., ΕΛΛΑΣ.
9. Αλέξανδρος Βογιατζής, Αν. Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, ΕΛΛΑΣ.
10. Eleftherios N. Botsas, Ph.D., Professor Emeritus, Oakland University, ΗΠΑ.
11. Νικόλαος Γεωργαντζόγλου, Καθηγητής, Ε.Κ.Π.Α., ΕΛΛΑΣ.
12. Σωτήριος Γεωργιάδης, Υποναύαρχος εν αποστρατεία Πολεμικού Ναυτικού, ΕΛΛΑΣ.
13. Δημήτριος Α. Γεωργίου, Καθηγητής, Δ.Π.Θ., ΕΛΛΑΣ.
14. Γεώργιος Γιαννόπουλος, Ομότιμος Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Πατρών, ΕΛΛΑΣ.
15. Παναγιώτης Γιαννόπουλος, Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Πατρών, ΕΛΛΑΣ.
16. Παναγιώτης Γιαννούλης, Ομότιμος Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Πατρών, ΕΛΛΑΣ.
17. Nina Gatzoulis, Professor, University of NewHampshire, ΗΠΑ.
18. Demetrios J. Constantelos, Professor Emeritus, Richard Stockton University, ΗΠΑ.
19. Socrates Dokos, PhD, Associate Professor, UNSW, ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ.
20. Spyros Economides, Professor Emeritus, California State University, ΗΠΑ.
21. Αθανάσιος Επίσκοπος, Αν. Καθηγητής, Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ΕΛΛΑΣ.
22. Παύλος Ευθυμίου, Ομότιμος Καθηγητής, Α.Π.Θ., ΕΛΛΑΣ.
23. Christos C. Evangeliou, Professor, Towson University, Maryland, ΗΠΑ.
24. Κλεάνθης Θραμπουλίδης, Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Πατρών, ΕΛΛΑΣ.
25. Pandelis Halamandaris, Professor Emeritus, Brandon University, ΚΑΝΑΔΑΣ.
26. Paul Peter Hatgil (Apostolos Panayiotis Hatgilakos), Professor Εmeritus, University of Texas, ΗΠΑ.
27. Maria Hatzoglou, Professor, Case Western Reserve University, Cleveland Ohio, ΗΠΑ.
28. Petros Ioannou, Professor, University of Southern California, ΗΠΑ.
29. Thomais Kakouli-Duarte, PhD, Lecturer, Institute of Technology Carlow, ΙΡΛΑΝΔΙΑ.
30. Nicolas Kaloy-Καλογερόπουλος, Ph.D. (Philosophy, Geneva University), President of the European League of Geneva, ΕΛΒΕΤΙΑ.
31. Rev. Dr. Lambros Kamperidis, Université de Sherbrooke, Quebec, ΚΑΝΑΔΑΣ.
32. Δημήτρης Λ. Καράμπαλης, Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Πατρών, ΕΛΛΑΣ.
33. Χρήστος Καράτζιος MD, Επίκουρος Καθηγητής, Κέντρο Υγείας Πανεπιστημίου ΜcGill, Μόντρεαλ, ΚΑΝΑΔΑΣ.
34. Konstantinos Kontzialis, Post doctoral fellow, McGill University, ΚΑΝΑΔΑΣ.
35. Παναγιώτης Κ. Κολιόπουλος, Καθηγητής, ΤΕΙ Κεντρικής Μακεδονίας, ΕΛΛΑΣ.
36. Ιωάννης Κόντος, Ομότιμος Καθηγητής, ΕΚΠΑ, ΕΛΛΑΣ.
37. Λεωνίδας Κουμάκης, Νομικός, συγγραφέας, ΕΛΛΑΣ.
38. Ηλίας Κουρούμαλης, Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Κρήτης, ΕΛΛΑΣ.
39. Χριστόφορος Κουτίτας, Ομότιμος καθηγητής ΑΠΘ, ΕΛΛΑΣ.
40. Μαίρη Κουτσελίνη, Καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο Κύπρου, ΚΥΠΡΟΣ.
41. Γεώργιος Κυριακού, Καθηγητής, Δ.Π.Θ., ΕΛΛΑΣ.
42. Demosthenes Konstantatos, Ph.D., Greenwich CT, ΗΠΑ.
43. Μιλτιάδης Κύρκος, Δρ. Πολιτικός Μηχανικός, ΕΛΛΑΣ.
44. Πέτρος Κωμοδρόμος, Επίκουρος Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Κύπρου, ΚΥΠΡΟΣ.
45. Ιωάννης Β. Κωνσταντόπουλος, Prof. Emer. Ecole Polytechnique de Bruxelles, ULB, Πρ. Καθηγητής Σχολής Ναυτικών Δοκίμων, ΕΛΛΑΣ.
46. Νίκος Κωτσοβίνος, Ομότιμος Καθηγητής, Δ.Π.Θ., ΕΛΛΑΣ.
47. Αναστάσιος Λαζαρίδης, PhD, Professor Emeritus, Widener University, Chester, PA, ΗΠΑ.
48. Μαρία Αλεξ. Λευτάκη, Επίκουρος Καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο Πατρών, ΕΛΛΑΣ.
49. Αστέριος Λιώλιος, Καθηγητής, Δ.Π.Θ., ΕΛΛΑΣ.
50. Xanthippi Markenscoff, Distinguished Professor, University of California, San Diego, HΠA.
51. Κώστας Μελακοπίδης, τ. Αν. Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Κύπρου, ΚΥΠΡΟΣ.
52. Lefteris Mermigas, Dept. of Pathology, SUNYAB, ΗΠΑ.
53. Aristotle Michopoulos, Ph.D., Professor, Hellenic College, MA, ΗΠΑ.
54. Nicholaos L. Moraitis, Ph.D., University of California, ΗΠΑ.
55. Γιώργος Μπαλόγλου, τ. Αν. καθηγητής, Πολιτειακό Πανεπιστήμιο Νέας Υόρκης, Θεσσαλονίκη, ΕΛΛΑΣ.
56. Δημήτριος Μπάρος, MSc, PhD, Πανεπιστημιακός Υπότροφος Τ.Ε.Ι. Πάτρας, ΕΛΛΑΣ.
57. Δημήτριος Μπέσκος, Ομότιμος Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Πατρών, ΕΛΛΑΣ.
58. Ιωάννης Μπουλούκος, Υποναύαρχος Π.Ν. (ε.α.), ΕΛΛΑΣ.
59. Στέφανος Παϊπέτης, Ομότιμος Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Πατρών, ΕΛΛΑΣ.
60. Δημήτριος Παντελής, Επίκουρος Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, ΕΛΛΑΣ.
61. Γρηγόριος Παπαγιάννης, Dr. Phil., Αν. Καθηγητής, Δ.Π.Θ., ΕΛΛΑΣ.
62. Α. P. (Tom) Papadopoulos, r. Senior Research Scientist, Adjunct Professor (Guelph, Laval), Ontario, ΚΑΝΑΔΑΣ.
63. Kyriakos Papadopoulos, Professor, TulaneUniversity, ΗΠΑ.
64. Νικόλαος Θ. Παπαδόπουλος, MD, PhD, Ομότιμος Καθηγητής, Α.Π.Θ., ΕΛΛΑΣ.
65. Μάρω Παπαθανασίου, Ομότιμη Καθηγήτρια, ΕΚΠΑ, ΕΛΛΑΣ.
66. Στέφανος Παπακώστας, τ. Καθηγητής DereeCollege, University of Indianapolis, ΕΛΛΑΣ.
67. Σταύρος Π. Παπαμαρινόπουλος, τ. Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Πατρών, ΕΛΛΑΣ.
68. Νικόλαος Παπαροδόπουλος, τ. Λέκτορας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, ΕΛΛΑΣ.
69. Παναγιώτης Αλ. Παταργιάς, Ομότιμος Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, ΕΛΛΑΣ.
70. Γιώργος Παύλος, Αν. Καθηγητής, Δ.Π.Θ., ΕΛΛΑΣ.
71. Βασίλης Περδικάτσης, Ομότιμος Καθηγητής, Πολυτεχνείο Κρήτης, ΕΛΛΑΣ.
72. Ellene Phufas-Jousma, Professor SUNY ERIE, Buffalo NY, ΗΠΑ.
73. John Psarouthakis, PhD, Universities of Michigan and Edinburgh-Scotland, ΕΛΛΑΣ.
74. Evangelos Rigos, Mariner Master, BBA, Pace University NY, ΕΛΛΑΣ.
75. Κωνσταντίνος Π. Ρωμανός, Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, ΕΛΛΑΣ.
76. Αντώνιος Σανγβινάτσος, PhD, Οικονομικός Αναλυτής, PIMCO, Los Angeles, ΗΠΑ.
77. Βιργινία Σιζιόπικου, Αν. Καθηγήτρια, University of Alabama at Birmingham, ΗΠΑ.
78. Ηλίας Σταμπολιάδης, Καθηγητής, Πολυτεχνείο Κρήτης, ΕΛΛΑΣ.
79. Georgia Triantafillou, Professor, Temple University, PA, ΗΠΑ.
80. Τατιάνα Τσακιροπούλου, Καθηγήτρια, University of Alabama, ΗΠΑ.
81. Μαρία Υψηλάντη, Επίκουρος Καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο Κύπρου, ΚΥΠΡΟΣ.
82. Αναστάσιος Φίλιππας, Ομότιμος καθηγητής Ε.Μ.Π., ΕΛΛΑΣ.
83. Vasilis Fthenakis, Professor, Columbia University, New York, NY, ΗΠΑ.
84. Νικόλαος Φυτρολάκης, Ομότιμος Καθηγητής Ε.Μ.Π., ΕΛΛΑΣ.
85. Παύλος Χατζηκωνσταντίνου, Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Πατρών, ΕΛΛΑΣ.
86. Ιωάννης Χατζόπουλος, Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, ΕΛΛΑΣ.
87. Γεώργιος Μ. Χορς, Αναπληρωτής Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Πατρών, ΕΛΛΑΣ.

Πηγή: http://www.alexpolisonline.com/2015/04/blog-post_25.html#ixzz3Xg1u9rgE 
Alexandroupoli Online 

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >