
Μια απρόσμενη δήλωση υποστήριξης στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-Ανεξαρτήτων Ελλήνων καταγράφηκε προχθές και μάλιστα σε ρεπορτάζ του ειδησεογραφικού πρακτορείου Reuters το οποίο φιλοξενεί δηλώσεις του Γιάννη Βαρδινογιάννη. Σύμφωνα με τον γνωστό Τζίγγερ, δεν είναι ολιγάρχης, έχει βάση η κριτική Τσίπρα για τη διαφθορά στον επιχειρηματικό κόσμο…
Την ίδια ώρα, η επίτευξη συμφωνίας την Ελλάδα έχει να κάνει κυρίως με τη φρασεολογία που θα χρησιμοποιηθεί, δήλωνε ο υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας Μισέλ Σαπέν, επισημαίνοντας ότι υπάρχει συναίνεση με την Αθήνα σε θέματα όπως το χρέος και ο αποκλεισμός ενός «κουρέματος». Και η είδηση από το εσωτερικό τη χώρας ήταν ότι η κυβέρνηση θα κατέθετε αίτημα για παράταση της δανειακής σύμβασης «κατά μερικούς μήνες»…
Και το κερασάκι στην τούρτα ήρθε με την πρόταση για ΠτΔ τον Προκόπη Παυλόπουλο, για τον οποίο, αν και ψήφισε τα μνημόνια, βγήκαν οι Συριζαίοι να πουν πόσο καλός είναι…
Συγνώμη, αλλά αν σε όλα αυτά προσθέσεις και την συγκυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ, το μόνο που μπορείς να πεις είναι πως στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν χιούμορ… Να μη ξεχάσουμε δε και τις δηλώσεις Κουίκ, προεκλογικά των περιφερειακών εκλογών σχετικά με τους υποψήφιους μουσουλμάνους και τους περιφερειακούς συνδυασμούς που στελέχωναν, αλλά και το τούρκικο προξενείο στην Κομοτηνή…
Τι γίνεται ρε παιδιά, που έλεγε συχνά στους «Απαράδεκτους» ο Σπύρος Παπαδόπουλος όταν δεν καταλάβαινε τι γινόταν… Απορείτε; Ε ας δούμε πως καταγράφει τις εξελίξεις ο Ανδρέας Ζαμπούκας στο protagon.grκάνοντας λόγο για ένα περίεργο χιούμορ εκ μέρους του; Αλέξη Τσίπρα:
«Το ποσοστό του κόμματος είναι αριστερό; Η αναρρίχηση στην εξουσία είναι αποτέλεσμα μιας σειράς αριστερών προτάσεων; Ο Καμμένος; Οι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ, οι «επαφές» με «ανθρώπους της αγοράς»; Να, λοιπόν, και το άνοιγμα στην «ποιότητα» της κεντροδεξιάς! Και πολύ άργησε. Άλλωστε, είναι γνωστά τα κολλητιλίκια με τον Καραμανλή, από χρόνια.
Κι όμως, οι πρώτες αντιδράσεις από τον «εξεγερμένο λαό» του Αλέξη, είναι αρκούντως ήπιες. Μα, το 3% που ξίνισε είναι τόσο σπάνιο να το συναντήσεις πληθυσμιακά. Εγώ να φανταστείτε βρήκα και οπαδό του Προκόπη. Τον ψιλικατζή, που του διόρισε την κόρη σε φορέα του υπουργείου αγροτικής ανάπτυξης.
Άρα, λοιπόν, η νέα επιλογή ταιριάζει απόλυτα με το εκλογικό σώμα του ΣΥΡΙΖΑ και επιπλέον με ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της Νέας Δημοκρατίας. Σημειώστε, επίσης, ότι δεν είπε ποτέ ο ΣΥΡΙΖΑ ότι το μεγάλο του πρόβλημα είναι το χρέος της χώρας για να αναζητήσει ευθύνες στον Παυλόπουλο. Το μνημόνιο ήταν ανέκαθεν ο «βραχνάς» του και η απαλλαγή της χώρας από αυτό!
Ακόμα, πρέπει να υπολογίσει κανείς τη μαεστρία της «αριστερής» μας κυβέρνησης να μεταπλάθει σε σημαίνουσες μορφές ύλες «απορριμάτων», που θα κατέληγαν σε ανεξέλεγκτες «χωματερές». Υπολείμματα, δηλαδή, της πολιτικής, που η βιομηχανία της «αξιοπρέπειας» τα επιβάλλει ως σημαντικά και αναγνωρίσιμα στους οπαδούς της «λαϊκής κυριαρχίας».
Έχουμε να δούμε πολλά ακόμα. Ο Αλέξης έχει περίεργο αλλά πιασάρικο χιούμορ. Ότι και να κάνει θα βρίσκει τρόπο να το δικαιολογεί, στο όνομα της επαναστατικής αναγκαιότητας. Και πάντα θα ακούγεται από το πλήθος της «αξιοπρέπειας» η επίκληση του αμαρτωλού αντίπαλου δέους: «Ναι, οι άλλοι ήταν καλύτεροι; Δεν τους είδαμε τι έκαναν…». Ακόμα και οι «άλλοι» οι ίδιοι (Να, καλή ώρα ο Πάκης) να συνασπιστούν μαζί του, αυτός θα έχει το δικαίωμα να τους εξαγνίσει».
Και καταλήγει, συμπληρώνοντας, «μόνο κάτι ηθικολόγους αριστερούς λυπάμαι. Κάτι φιγούρες στοχαστικές, που στρίβουν άφιλτρα και μένουν άναυδοι από τις εξελίξεις. Αυτοί, δύσκολα θα συντονιστούν με τον νέο κόσμο που ανατέλλει…».