Η κυβέρνηση έχει την λαϊκή εντολή, αλλά αυτή δεν τρώγεται ούτε πληρώνει φόρους

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύτηκε στις Τετάρτη, 18 Φεβρουαρίου 2015 08:09

Οι Πορτογάλοι πλήρωσαν 13 δις στο ΔΝΤ και το έβγαλαν από την πόρτα. Εμείς, κάθε μήνα βάζουμε ένα δις έλλειμμα, οι τράπεζες απλά στηρίζουν το κράτος, κανείς, σχεδόν, δεν κόβει αποδείξεις και κανείς δεν ζητά, ο ΕΝΦΙΑ που δεν θα προπληρωθεί θα αυξήσει και άλλο το έλλειμμα, αλλά το σύνθημα στις πλατείες είναι «ούτε βήμα πίσω». Και το ερώτημα είναι, αυτοί που το λένε, τι ακριβώς εννοούν… Ότι είναι βλάκες οι Πορτογάλοι και έξυπνοι εμείς, ή ότι μόνο εμείς στην ΕΕ έχουμε δίκιο, την ώρα μάλιστα που είμαστε πρωταθλητές στη διαφθορά και στην φοροδιαφυγή;

Κακά τα ψέματα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν έτοιμος να κυβερνήσει. Ούτε πρόγραμμα για τους δανειστές έχει, ούτε πρόγραμμα διακυβέρνησης. Το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, δεν είναι για να κυβερνήσεις, αλλά για να απαλύνεις κάπως την δυστυχία του κόσμου. Με ποια λεφτά, κανείς δεν γνωρίζει ακριβώς. Όμως, είναι προφανές πλέον ότι δεν υπάρχει γενικότερο πρόγραμμα, για τον λόγο αυτό, ζητά η κυβέρνηση χρόνο. Ακόμη και για τον υποψήφιο πρόεδρο της δημοκρατίας χρόνο ζητά η κυβέρνηση…

Αν όμως δεν μας τον δώσουν, η κυβέρνηση θα πρέπει πολύ σύντομα να αποφασίσει είτε να συμβιβαστεί με τους δανειστές, κάνοντας βήματα πίσω από τις προεκλογικές του εξαγγελίες, είτε να αρνηθεί να υποχωρήσει και να μεταθέσει το θέμα στον «σοφό» λαό, που πολλές φορές απέδειξε ότι δεν ήταν καθόλου σοφός στις ιστορικές επιλογές του. Να ζητήσει, δηλαδή, από τους ψηφοφόρους να αποφασίσουν, αν θέλουν η χώρα να παραμείνει στο ευρώ, ακολουθώντας τα συμφωνηθέντα των προηγούμενων κυβερνήσεων (που εμείς ψηφίσαμε κι όχι ο Σόιμπλε με την Μέρκελ), ή να αποχωρήσει επιστρέφοντας στη δραχμή.

Μέχρι δε να φτάσουμε στο δημοψήφισμα, θα έχουμε καταρρεύσει από τα ελλείμματα και τότε θα φανεί και ως αυτονόητο να αποφασίσουμε αν θα μείνουμε στο ευρώ η θα επιστρέψουμε στην δραχμή, για να έχουμε τουλάχιστον λεφτά στα χέρια μας.  Θα είναι αυτό καταστροφικό; Σήμερα ναι θα είναι, πολύ περισσότερο από ότι πριν πέντε χρόνια. Μάλιστα τότε, μπορούσαμε και να πιέσουμε, ενώ σήμερα μας λένε, σχεδόν, «είτε θέλετε, είτε δεν θέλετε»…

Και όπως αναφέρεται στο protagon.gr, «στην περίπτωση, πάντως, που προκηρυχθεί δημοψήφισμα με το ερώτημα «ναι στο ευρώ» (ακολουθώντας τις μνημονιακές δεσμεύσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων) ή «επιστροφή στην δραχμή», έχω την πεποίθηση ότι ο «σοφός» λαός θα προτιμήσει να πάει στη δραχμή. Η σιγουριά ότι 70% του κόσμου θέλει το ευρώ είναι ξεπερασμένη, γιατί μεγάλος αριθμός ψηφοφόρων που είναι άνεργοι και ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας δεν έχουν τίποτε να χάσουν επιστρέφοντας στη δραχμή. Ένα άλλο επιχείρημα που ενισχύει την άποψή αυτή είναι το γεγονός πως αρκετά σημαντικός αριθμός νέων ψηφοφόρων δεν έχει γνωρίσει την κατάσταση που επικρατούσε όταν υπήρχε η δραχμή. Του είναι παντελώς άγνωστη αυτή η περίοδος και πολύ εύκολα μπορεί να «πλανηθεί» ότι η επιστροφή στη δραχμή θα σημάνει επιστροφή στην οικονομική ευημερία, όπως πρόλαβε να τη γνωρίσει πριν την πτώχευση».

Προς το παρόν, το άγχος το έχουν οι έλληνες, άγνωστο κατά πόσο το έχει και η ελληνική κυβέρνηση, αν και προφανώς αντιλαμβάνεται την κρισιμότητα της κατάστασης. Άραγε, θα κάνουν πρώτοι πίσω οι δανειστές και όλοι οι εταίροι μας που δείχνουν, από τις κυβερνήσεις τους να είναι εναντίον μας; Μπορεί να έχουμε εμείς δίκιο και άδικο όλοι οι άλλοι;

Χμμ… και ο Γαλιλαίος ένας ήταν και είχε δίκιο ότι η γη κινείται. Ωστόσο, ελέγχεται αν το είπε την συγκεκριμένη στιγμή ή αν προτίμησε να μη χάσει τα πάντα, ίσως και την ζωή του, παίρνοντας την ρεβάνς μια άλλη ώρα. Και τελικά, αυτό και έκανε, δεν το τράβηξε στα άκρα και είχε μόνο τον εαυτό του να σκέφτεται και όχι μια ολόκληρη χώρα στην πλάτη του.  

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >