
«Στα χρόνια της Γαλλικής Επανάστασης, οι εξεγερμένοι συνέλαβαν τρεις ευγενείς: έναν Άγγλο, έναν Γάλλο και έναν Γερμανό. Τους πέρασαν από λαϊκό δικαστήριο και τους έστειλαν στην γκιλοτίνα. Λίγο πριν από τον αποκεφαλισμό ρώτησαν τον Άγγλο για την τελευταία του επιθυμία κι αυτός ζήτησε ένα μπουκάλι ουίσκι. Του το πήγαν, το ήπιε και μισομεθυσμένος έβαλε το κεφάλι του στη λαιμητόμο. Η λεπίδα σταμάτησε λίγα εκατοστά πριν από τον σβέρκο του και οι επαναστάτες, τηρώντας τις παραδόσεις, του έδωσαν χάρη.
Σειρά πήρε ο Γάλλος. Αφού έφαγε και ήπιε, όπως ζήτησε, έβαλε το κεφάλι του στην καρμανιόλα και ως εκ θαύματος η λεπίδα μπλόκαρε και πάλι. Οι επαναστάτες, μη έχοντας άλλη επιλογή, του χάρισαν τη ζωή. Στη συνέχεια οδηγήθηκε για εκτέλεση ο Γερμανός, ο οποίος όταν ρωτήθηκε για την τελευταία του επιθυμία είπε στους επαναστάτες με αυστηρό ύφος: Να φτιάξετε αυτό το μηχάνημα».
Αν στο παραπάνω ανέκδοτο υπήρχε και Έλληνας, σίγουρα θα ορμούσε στον Γερμανό καθώς φτιάχνοντας την γκιλοτίνα θα έχαναν και οι δυο το κεφάλι από τους ώμους τους. Δηλαδή, δεν είναι πάντα ευεργετικό να επιμένεις σε πράγματα που θα σε βλάψουν, προκειμένου να τα κάνεις όλα να δουλεύουν με την λεγόμενη τευτονική ακρίβεια. Είναι όμως επιβεβλημένο, να κάνεις τα πράγματα όσο το δυνατόν καλύτερα για την δική σου την ζωή και για τους μελλοντικούς κατοίκους της χώρας.
Ανεξάρτητα λοιπόν από το αν υπάρξει συμφωνία άμεσα ή αργότερα, εσωτερικά στην χώρα έχουμε να εργαστούμε σκληρά ώστε να πετύχουμε πολλά πράγματα. Έχουμε να παλέψουμε:
-Με πλήθος εξαγγελιών και υποσχέσεων για άρση μέτρων που έχουν ήδη εφαρμοστεί και για ανάκληση ιδιωτικοποιήσεων και μεταρρυθμίσεων στο δημόσιο τομέα που έχουν προχωρήσει.
-Με μια εξαιρετικά κακή κατάσταση των εισπράξεων φόρων που θα απειλεί την υλοποίηση πλεονάσματος ήδη από την πρώτη χρονιά του νέου προγράμματος.
-Με απολύτως άγνωστο τον τρόπο που τα νέα φορολογικά μέτρα εισοδήματος και περιουσίας θα εφαρμοστούν ώστε και να υλοποιηθούν οι υποσχέσεις χαλάρωσης αλλά και οι δεσμεύσεις απέναντι στους εταίρους.
-Με τραπεζικό σύστημα που θα έχει απολέσει σημαντικό τμήμα από τις καταθέσεις του και η ρευστότητά του θα είναι δύσκολο να καλύψει τη μεγάλη ανάγκη χρηματοδότησης της οικονομίας, και με άγνωστες τις συνέπειες από την υιοθέτηση νέων νόμων για τα κόκκινα δάνεια.
-Με επενδυτές που θα είναι εξαιρετικά καχύποπτοι για τον νέο χάρτη που θα διέπει τις επενδύσεις στην Ελλάδα και οπωσδήποτε θα τηρήσουν τάση αναμονής μέχρι να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα.
-Με ανεργία, κυρίως των νέων, που η καθυστέρηση επενδύσεων, στην καλύτερη περίπτωση, θα την κρατήσει σε υψηλά επίπεδα.
-Με έναν δημόσιο τομέα για τον οποίο οι πρώτες κινήσεις και δηλώσεις δείχνουν περισσότερο επιστροφή στο παρελθόν παρά φυγή στο μέλλον.
-Με εκπαιδευτικό σύστημα πάλι εν μέσω πειραματισμών και σε απόσταση από διεθνείς βέλτιστες πρακτικές.
Η συμφωνία είναι το μέσον για την επιτυχία, η οποία εξαρτάται από τι θα κάνουμε στο εσωτερικό της χώρας με όλα τα προαναφερθέντα και με άλλα, όπως η φορολόγηση όλων όσων έχουν αλλά δεν δίνουν στο κράτος τους φόρους που τους αναλογούν και φυσικά με τις μεταρρυθμίσεις στις οποίες κάνει αναφορές η νέα κυβέρνηση χωρίς ωστόσο να διευκρινίζει τι εννοεί με τον όρο μεταρρυθμίσεις.
Και για να τελειώνουμε, αυτές οι «ανάσες αξιοπρεπείας» στις πλατείες των ελληνικών πόλεων, πως την εννοούν την αξιοπρέπεια μιας χώρας; Αξιοπρέπεια και να μας πέσει η γκιλοτίνα στο λαιμό ή αξιοπρέπεια έχοντας ένα σοβαρό κράτος με λιγότερη διαφθορά και περισσότερη ευθύνη;
Οι άλλες χώρες βγήκαν ή βγαίνουν από τα μνημόνια, εμείς πέντε χρόνια μετά ακόμη συζητάμε το ενδεχόμενο μιας ακόμη χρεοκοπίας ή και της εξόδου από το ευρώ. Αξιοπρέπεια δεν είχαν οι άλλες χώρες;