Υπάρχουν πολιτικοί που θα κάνουν αυτό που πρέπει για τον λαό και όχι αυτό που θέλει ο λαός;

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύτηκε στις Τετάρτη, 14 Ιανουαρίου 2015 07:51

Έστω ότι υπάρχει μαγικό ραβδί και κρατώντας το ο επόμενος πρωθυπουργός, διαγράφει όλο το χρέος της χώρας και τα 300 τόσα δις ευρώ που χρωστάμε. Τι θα κάνει η κυβέρνηση την επόμενη ημέρα;

Θα αναδιοργανώσει το σύστημα υγείας και θα κόψει τον βήχα στις εταιρείες προμηθευτές που τρώνε τόσα χρόνια με χρυσά κουτάλια;

Θα ανασυγκροτήσει τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό της χώρας, εισάγοντας ένα σταθερό και δίκαιο φορολογικό σύστημα, ώστε να πληρώνουν και αυτοί που έχουν και κατέχουν.  

Θα αναδιοργανώσει τον δημόσιο τομέα, κάνοντας τον ευέλικτο και ικανό να πατάξει τις απατεωνιές των όποιων ιδιωτών;

Θα δώσει δάνεια σε έλληνες επιχειρηματίες που παράγουν πραγματικά και όχι προνόμια σε εταιρείες που εκπροσωπούν τις πολυεθνικές;

Θα λειτουργήσει το κράτος με τους άξιους δημόσιους λειτουργούς-υπαλλήλους και όχι με τον κομματικό στρατό που στελεχώνει τον κρατικό μηχανισμό;

Θα εφαρμόσει τους κανόνες ανταγωνισμού και δεν αφήσει το μεγάλο ψάρι να τρώει το μικρό;

Για να μη προσθέσουμε περισσότερα, δεν νομίζουμε ότι αυτά θα κάνει μια κυβέρνηση έχοντας το αβαντάζ να μην την βαρύνει το υπέρογκο χρέος. Μάλλον θα ζήσουμε ένα νέο «γιούρια στον ταβλά με τα κουλούρια».

Για παράδειγμα, λέτε να:

Ξανά δούμε να δίνονται θαλασσοδάνεια σε ημέτερους για να τα μετατρέψουν σε βίλες και σε κότερα.

Ο κομματικός στρατός θα καταλάβει εξ εφόδου το κράτος και μάλιστα με υψηλότερους μισθούς;

Οι συντεχνίες θα πετύχουν ξανά να βγαίνουν στη σύνταξη από τα 50-55 και με σύνταξη μεγαλύτερη από τον μισθό που έπαιρναν;

Ο δημόσιος τομέας θα γίνει και πάλι κομματικό φέουδο.

Το σύστημα υγείας θα ξεχειλώσει και πάλι, προς όφελος των προμηθευτών;

Θα ξανά βγάλουν τα χρυσά κουταλιά οι εθνικοί προμηθευτές, οι εργολάβοι και οι μεγαλοκαναλάρχες που πάνω – κάτω είναι τα ίδια πρόσωπα;

Η διαφορά της μιας περίπτωσης από την άλλη, αποτυπώνεται στη φράση που θέλει τον πετυχημένο πολιτικό ν κάνει αυτά που πρέπει για τον λαό και όχι αυτά που θέλει ο λαός.

Δηλαδή, την κυβέρνηση την εκλέγουμε για να ασχοληθεί με τα δημόσια θέματα καθώς εμείς αναλώνουμε τον χρόνο μας για να ασχοληθούμε με τα δικά μας, τα ιδιωτικά ζητήματα. Είμαστε σαν τους μετόχους μιας εταιρείας που ψηφίζουμε το διοικητικό συμβούλιο και τον πρωθυπουργό-διευθύνοντα σύμβουλο. Και τους δίνουμε την εντολή να πράξουν αυτό που είναι καλό για τους μετόχους και όχι αυτό που θέλουν οι μέτοχοι, οι οποίοι και δεν γνωρίζουν τόσο καλά την επιχειρηματικότητα.

Ωστόσο, το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι οι πολιτικοί μας, σε γενικές γραμμές, μη γνωρίζοντας την πολιτική, επιλέγουν να κάνουν το εύκολο, αυτό δηλαδή που θα ικανοποιήσει πρόσκαιρα τον λαό, έστω και αν μακροπρόθεσμα τον χαντακώσει, αυτόν και τους απογόνους του. Φυσικά, στόχος είναι η επανεκλογή και αυτήν σκέφτεται, συνήθως ο πολιτικός, την επόμενη ημέρα της εκλογής του.

Έτσι, για επιστρέψουμε στην αρχική μας υπόθεση, σε 5 με 10 το πολύ χρόνια, θα έχουμε δημιουργήσει ξανά ένα δυσβάσταχτο χρέος και δεν θα έχουμε θέσει βάσεις για αναπτυξιακή πορεία του τόπου. Μόνο που τώρα πια, μας έμαθαν… δεν θα μας δανειοδοτούν όπως στο παρελθόν, αλλά θα συνεχίσουν να μας ελέγχουν ασφυκτικά, για να μη πέσουμε στις παλιές αμαρτίες.

Και το ερώτημα είναι: υπάρχουν οι πολιτικοί που θα κάνουν αυτό που πρέπει για τον λαό και όχι αυτό που θέλει ο λαός, ώστε να τον ικανοποιήσουν και να τους επανεκλέξει;

Aν υπάρχουν και τους ξέρετε, σταυρώστε τους με πάθος στις εκλογές της 25^ης Ιανουαρίου.

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >