Μόνο διά νόμου θα έχουμε κοινωνική αναταραχή στην Ελλάδα

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύτηκε στις Παρασκευή, 03 Ιανουαρίου 2014 10:49

Στην κατηγορία «πολύ υψηλού κινδύνου» κοινωνικής αναταραχής κατατάσσεται εν όψει για το 2014 η Ελλάδα, σύμφωνα με εκτίμηση του οδηγού του περιοδικού Economist για το νέο έτος. Συνολικά 65 χώρες τοποθετούνται από το περιοδικό στις κατηγορίες υψηλού ή πολύ υψηλού κινδύνου. Ωστόσο, εκτός της Βοσνίας – Ερζεγοβίνης, η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της Γηραιάς Ηπείρου μεταξύ των 19 κρατών που συγκαταλέγονται στη σχετική κατηγορία.

Οι υπόλοιπες χώρες της κατηγορίας ανήκουν στην Αφρική, τη Λατινική Αμερική και την Ασία. Και προσέξτε, στην κατηγορία της Ελλάδας, φιγουράρουν, μεταξύ άλλων, η Λιβύη, η Αίγυπτος, το Μπαγκλαντές, η Βενεζουέλα και η Ζιμπάμπουε, όλος ο τρίτος κόσμος για να καταλαβαινόμαστε.

Κριτήριο της έρευνας του περιοδικού αποτελούν εγγενείς και συγκυριακές αδυναμίες οι οποίες χαρακτηρίζουν τα κράτη του πλανήτη.

Σύμφωνα με τον Economist, κύριο υπόβαθρο για την κοινωνική αστάθεια στις εξεταζόμενες χώρες, άσχετα με τις σημαντικές διαφορές τους, είναι η παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008-2009 και τα αποτελέσματά της.

Μόνο που για να πούμε την αλήθεια, από την έναρξη της κρίσης, πολλοί βλέπουν κοινωνική αναταραχή ή και εξέγερση στην Ελλάδα, αλλά οι έλληνες κάθονται στον καναπέ και βλέπουν τα τούρκικα και τα τηλεοπτικά μαγειρέματα.

Τι και αν αυξήθηκαν τα όρια συνταξιοδότησης, τι και αν μειώθηκαν μισθοί και συντάξεις, τι και αν απολύθηκα πάνω από 800 χιλιάδες στον ιδιωτικό τομέα και οι φόροι πέφτουν σαν το χαλάζι. Την μόνη κοινωνική αναταραχή και εξέγερση, την βλέπουμε οι έλληνες σε καμιά ταινία και πάντα καθισμένοι στον καναπέ. Άντε να φορέσουμε και κανένα φούτερ, τώρα τον χειμώνα επειδή δεν καίει το καλοριφέρ και κρυώνουμε.

Τελικά, χρειαζόμαστε ψυχολόγους για να εξηγήσουμε το ελληνικό φαινόμενο. Αν μάλιστα θυμηθούμε ότι πριν δυο χρόνια, μέχρι και οι Ισπανοί που διαδήλωναν, μας καλούσαν να βγούμε στους δρόμους.

Ενδεχομένως όμως, να μη χρειάζονται ψυχολόγοι. Ίσως τελικά, φράση του Θόδωρου Πάγκαλου, «μαζί τα φάγαμε», να εξηγεί την στάση μας. Δεν φάγαμε τα ίδια, άλλος αστακό και στο Φορ Σίζονς και άλλος πίτσα στην Ελλάδα, αλλά όπως φαίνεται, όλο και κάτι φάγαμε. Και λες και μας έπεισε μια συλλογική ενοχή για την κατάντια της χώρας. Αλλά, είναι αυτό που μας εμποδίζει να βγούμε στους δρόμους, που μας αποτρέπει από το να έχουμε κοινωνική αναταραχή στην χωρά μας;

Χμμμ… η αλήθεια είναι ότι για τουλάχιστον τριάντα χρόνια και αν εξαιρέσουμε τις προ δεκαετίας προεκλογικές συγκεντρώσεις, στην Ελλάδα δεν είχαμε μεγάλες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας. Με τις απεργίες στο δημόσιο λύνονταν όλα. Με τις απεργίες και τα κομματικά πάρε-δώσε των μεγαλοσυνδικαλιστών με τα κυβερνητικά κόμματα και κυρίως με το ΠΑΣΟΚ, δίνονταν οι αυξήσεις, τα επιδόματα, οι προαγωγές,  ε υπήρχε και οι βιομηχανία των διορισμών…  

Επιπλέον, έρεε και το δανεικό χρήμα, οπότε γιατί να δούμε κοινωνικές αναταραχές, γιατί να γίνουν μεγάλες εργατικές συγκεντρώσεις, γιατί να υπάρξει κοινωνική αναταραχή…

Ξεχάσαμε πως κατεβαίνουμε με αιτήματα δίκαια και λογικά στο δρόμο, απαξιώσαμε τον συνδικαλισμό και τις συλλογικές διαδικασίες, λίγο πολύ φτιαχτά ήταν όλα. Ε καμιά φορά μας έβαζαν και να φωνάζουμε κατά των «κακών ξένων» που μας ζήλευαν και ήθελαν το κακό μας. Όπως και τώρα που φταίνε (πάλι) οι ξένοι για τα μέτρα λιτότητας και για την οικονομική κρίση.

Κακά τα ψέματα, από την στιγμή που εξαφανίστηκαν οι αγροτοσυνδικαλιστές και οι λοιποί συνδικαλιστές με τις θέσεις στο δημόσιο και από την στιγμή που το κράτος σταμάτησε να σκορπάει δανεικά λεφτά, καθίσαμε στο σπίτι μας και απλώς παρακολουθούμε τα γεγονότα. Ούτε καν τα καταλαβαίνουμε…

Έτσι όπως πάμε, για να επαληθευτεί ο Economist για την Ελλάδα, πρέπει να ψηφιστεί νόμος για να μας βγάλει από το σπίτι και να έχουμε κοινωνική αναταραχή στην χώρα μας. Και ίσως να μη φτάσει ο νόμος, να χρειαστεί να μας στείλουν και την αστυνομία για να σηκωθούμε από τον καναπέ.      

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >