Έτσι όπως το πάνε, ο πρωθυπουργός θα έρθει στην «Μάχη των Οχυρών»

20151303 vimatizontasΣε ετοιμότητα η Περιφέρεια πολύ σωστά θέλει να αξιοποιήσει και να δώσει βαρύτητα στα οχυρά της γραμμής Μεταξά, καθότι έτσι πως ανεβάζει την πολεμική η κυβέρνηση κόντρα στους Γερμανούς, μεγάλο κύμα επισκεπτών να περιμένουμε τον Απρίλιο, γιατί όχι και τον ίδιο τον πρωθυπουργό… Τους Γερμανούς πολεμήσαμε τότε, κάτι ανάλογο γίνεται και σήμερα…

Στα σοβαρά τώρα… η κυβέρνηση αναπτύσσει το σχέδιο της για την χώρα και εμείς που λέγαμε ότι δεν θέλουν ή δεν μπορούν να κυβερνήσουν… Καλά τα λέει ο Κώστας Γιαννακίδης  στο protagon.grκαι έχει ενδιαφέρον να μεταφέρουμε στην στήλη τις απόψεις του.  Γράφει λοιπόν, μεταξύ άλλων…

…«Αν η κυβέρνηση διαθέτει σχέδιο, αυτό έχει ως κεντρικό πυλώνα τη διέγερση του λαϊκού αισθήματος έναντι εσωτερικών και εξωτερικών εχθρών. Πολιτικά έχει βάση, αλλά  βρισκόμαστε σε λάθος αιώνα. Μεσοπρόθεσμα, όμως, δουλεύει. Δείτε, ας πούμε, πώς λησμονήθηκε η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και αναβίωσαν οι θηριωδίες των Ναζί. Εδώ, βέβαια, γίνεται και ένα λάθος στρατηγικής. Σημειολογικά ταυτίζουμε την κυβέρνηση της Γερμανίας με τους Ναζί, διαπιστώνουμε τη συνέχεια και εγείρουμε τις απαιτήσεις μας για τις πολεμικές επανορθώσεις. Την ίδια στιγμή, θεωρούμε ότι η κυβέρνηση της Αριστεράς δεν δεσμεύεται από πράξεις και υποθήκες της «μνημονιακής» διαχείρισης. Ας είναι. Και αν κάποιος τολμήσει να παρατηρήσει ότι η κατάσχεση του «Γκαίτε» είναι πολιτικά και πολιτισμικά μία εγκληματικά ηλίθια πράξη, τότε θα σημανθεί ως «γερμανοτσολιάς». Για την κυρίαρχη αντίληψη δεν υφίστανται πλέον απόψεις διαφορετικών αποχρώσεων. Υπάρχουν μόνο δύο. Με μας ή με τους άλλους. Και ακόμα δεν έχει συσταθεί η εξεταστική για τα μνημόνια που μπορεί να προσφέρει την εκκίνηση μιας δίκης κάθε Δευτέρα.

Όλα αυτά, φυσικά, εξυπηρετούν την ικανοποίηση του αισθήματος της αξιοπρέπειας, όπως τουλάχιστον περιγράφεται από τον ΣΥΡΙΖΑ. Τα τελευταία χρόνια ο πολιτικός λόγος των στελεχών του έχει αποκτήσει προνομιακή σχέση με την αξιοπρέπεια. Όμως πάνω από όλα, εξυπηρετούν τον βασικό πολιτικό στόχο του αποπροσανατολισμού. 'Ολες οι κυβερνήσεις το κάνουν. Απλώς στον ΣΥΡΙΖΑ έλαχαν ακραίοι καιροί. Οι παθογένειές μας, λοιπόν, ξορκίζονται με τη δαιμονοποίηση των εχθρών. Το έλλειμμα ουσίας, καλύπτεται με συναίσθημα. Θα χρεοκοπήσουμε με αξιοπρέπεια. Η έμφυτη ροπή της κοινωνίας προς την εσωστρέφεια επενδύεται με φοβικά αισθήματα για τους «ξένους». Οι έννοιες του γένους και του έθνους καθίστανται κυρίαρχες στην πολιτική ρητορική και μάλιστα επί κυβερνήσεως Αριστεράς που είναι εξ ορισμού διεθνιστική. Σπαρτιάτες σκεπάζονται από τις ασπίδες τους στις Θερμοπύλες. Το επιδοκιμάζει το 60% της κοινωνίας. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι και ορθό ή, τέλος πάντων, δεν σου αφαιρεί το δικαίωμα να αμφισβητείς την ορθότητά του. Όμως πόσο εύκολο είναι πια να αμφισβητείς; Ένα από τα χαρακτηριστικά της Δημοκρατίας είναι ο σεβασμός της άποψης που μειονεκτεί πληθυσμιακά. Αυτό, όμως, τώρα απειλείται. Όχι από την κυβέρνηση. Από την κοινωνία. Κανένας δεν σου επιβάλλει τον σκασμό. Απαιτούν, όμως, να μιλήσεις όπως εκείνοι»...

..«Ο Γιάνης Βαρουφάκης υπόσχεται μέχρι τον Ιούνιο να παρουσιάσει ένα σχέδιο το οποίο θα επιτρέψει στη χώρα να πορευτεί προς την κανονικότητα. Πιστεύει κανείς ότι υπάρχει αυτό το σχέδιο; Αλλά και να υπάρχει, πώς μπορεί και συνδυάζει ιδεοληψίες με τις απαιτήσεις των καιρών; Στέκεται μία χώρα σε ανταγωνιστικό περιβάλλον, αναθέτοντας την παραγωγική της ανασυγκρότηση στον Π. Λαφαζάνη; Δεν προσαρμόζουμε το παλιό στο νέο. Ζητάμε από το νέο να γίνει παλιό. Η χώρα σύρεται πάλι σε μνημόνια χωρίς η οικονομική ολιγαρχία, οι καρχαρίες και τα πιράνχας να υφίστανται τις συνέπειες της κρίσης. Όμως φλυαρώ. Να, η άνοιξη ανθίζει και ο Ευαγγελισμός ευλογεί τον αγώνα του έθνους για λευτεριά. Να ράψουμε φουστανέλες για την εξέδρα. Και μία φορεσιά των Σπετσών, να βγει και η Μπουμπουλίνα μπροστά στη Βουλή, να καμαρώσει νιάτα».