Άλλο ο πολιτικός έντιμος συμβιβασμός και άλλο η «πολεμική» επικυριαρχία

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύτηκε στις Σάββατο, 21 Φεβρουαρίου 2015 08:10

Και να το ήθελε ο Σόιμπλε δεν θα μπορούσε να το πετύχει τόσο καλά. Με την στάση του στο ελληνικό αίτημα, που έγινε μετά από προφανή συμφωνία με ανώτατους αξιωματούχους της ΕΕ, κατάφερε να έχει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ τουλάχιστον το 95% αποδοχής από την ελληνική κοινή γνώμη.

Γιατί πολύ απλά, όντως έκανε πίσω η ελληνική κυβέρνηση και κατέθεσε το αίτημα της παράτασης, ωστόσο ο γερμανός υπουργός, άγνωστο αν το ίδιο επιθυμεί συνολικά η γερμανική κυβέρνηση, δεν ήθελε απλά έναν έντιμο συμβιβασμό, μια νίκη της Γερμανίας, για να πούμε την αλήθεια, θέλησε μια συντριπτική ήττα της ελληνικής κυβέρνησης. Ανεξάρτητα από το αν είχαμε χθες συμφωνία ή όχι, από σήμερα ΣΥΡΙΖΑ έχει όχι απλά λαϊκή εντολή, αλλά λαϊκή διαταγή, να το τραβήξει μέχρι τέλους.

Και φυσικά, σε καμιά περίπτωση να μην κάνει πίσω, στον Σόιμπλε ή και γενικότερα στην γερμανική κυβέρνηση, γιατί οι πεποιθήσεις τους δεν είναι πολιτικές αλλά πολεμικές. Δεν έχουν σχέση με τις πολιτικές σχέσεις μεταξύ των λαών, αλλά με την επικυριαρχία του ισχυρού επί των αδυνάτων. Και αυτό, δεν το πνεύμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η ΕΕ δεν έγινε για να κυριαρχεί ο ένας, ο ισχυρός, για αυτό και κάθε κράτος έχει μια ψήφο, κάθε κράτος ηγείται επί έξι μήνες της ΕΕ. Φαίνεται πως στο μυαλό του γερμανού υπουργού Οικονομικών, αυτά είναι …ελληνικά. Δεν τα καταλαβαίνει, όπως δεν μπορεί να αντιληφθεί έννοιες όπως η αλληλεγγύη και οι συνέργιες. Επιθυμεί την υποταγή και δεν δέχεται άλλο αποτέλεσμα.

Είναι ακριβώς ότι συνέβη με την αλλαγή πολιτικής των ΗΠΑ, μετά τον πρώτο πόλεμο στον Κόλπο. Τότε που ο αρχιστράτηγος εκείνου του πολέμου και κατόπιν ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, Κόλιν Πάουελ, διαφώνησε με το δόγμα της επικυριαρχίας διά του πολέμου έναντι της άσκησης πολιτικής και παραιτήθηκε. Αποτέλεσμα, ο δεύτερος πόλεμος του Κόλπου, η εισβολή στο Αφγανιστάν και φυσικά μια πολιτική των «γερακιών» που γέννησε τον Μπιν Λάντεν και το «κράτος του Ισλάμ». Ευτυχώς ήρθε ο Ομπάμα και μη κάνοντας θερμό πόλεμο, διόρθωσε τα πράγματα.

Έτσι και η Μέρκελ, το βράδυ της Πέμπτης και μετά από την τηλεφωνική συνομιλία με τον Τσίπρα, διόρθωσε την γερμανική θέση και από πολεμική επικυριαρχία την έκανε ξανά πολιτική.

Αυτές οι γραμμές γράφονται απόγευμα Παρασκευής. Ανεξάρτητα του αν θα δοθεί ή όχι λύση, ο χρόνος δεν τελείωσε και πιθανόν η ελληνική κυβέρνηση να βρει συμμάχους που δεν τους είχε μέχρι σήμερα.

Για να πούμε και την αλήθεια, η πολιτική απειρία του ΣΥΡΙΖΑ και η άκαμπτη στάση του να φανεί αρεστός στους «ούτε βήμα πίσω», τον απέτρεψε από το να βρει συμμάχους πριν την χθεσινή μάχη στο Γιούρογκρουπ. Εκτός από τους πρόθυμους να τεθούν υπό την γερμανική επικυριαρχία, κυρίως όπως την εκφράζει ο Σόιμπλε, οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι, προφανώς δεν επιθυμούν μια γερμανική Ευρώπη. Ήταν θέμα πολιτικών ελιγμών τους οποίους δυστυχώς δεν πέτυχε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και προς το παρόν απομονώθηκε με το σκορ να είναι 18-1.

Πάλι καλά που ο Σόιμπλε, φρόντισε να κάνει το ρήγμα στους 18, έστω και αν κανείς, προς το παρόν δεν θα το παραδεχτεί. Αν η ελληνική κυβέρνηση καταφέρει να πείσει για τις πραγματικές της προθέσεις για σοβαρές μεταρρυθμίσεις χτύπημα των ολιγαρχών και όχι πισωγύρισμα σε ένα κράτος με πολίτες κρατικοδίαιτους και συνταξιούχους από τα 50-55 τους χρόνια, θα έχει βάλει ένα λιθαράκι για μια άλλη Ευρώπη και κυρίως για μια άλλη Ελλάδα.

Πάντως, σε καμιά περίπτωση να μην κάνει πίσω και από την συνήθη κολοτούμπα, υπό την μορφή του έντιμου συμβιβασμού, να φτάσει στην υποταγή. 

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >